Ze komen terug, ze komen terug - Victor Vere RECENSIE

Recensie: Ze komen terug, ze komen terug - Victor Vere

Daniël weet dat er een kans bestaat dat zijn hartproblemen binnenkort kunnen opspelen. Toch gaat hij met zijn partner Felice op reis naar Patagonië, het uiterste zuiden van Latijns-Amerika. Hij is gefascineerd door de condors die daar in de Andes leven. Als hij daar inderdaad ziek wordt, keren ze halsoverkop terug naar Nederland. Zijn interesse in de condor helpt hem door zijn herstelperiode heen en zodra het kan, gaan Daniël en Felice terug naar Patagonië. Daar kijkt hij met andere ogen naar het dier, en hoe de gehele natuur in gevaar is.

 'Ze komen terug, ze komen terug.' Niet vaak maar je mee dat de allerlaatste zin van een boek ook de titel is. Dat is wel het geval bij de debuutroman van Victor Vere, de pseudoniem van schrijvers duo Vera Keur en Theo van Stegeren. Onder hun eigen namen publiceerden ze eerder al Het gedroomde land: reis naar het hart van Argentinië. In dat boek schreven ze over het jaar dat ze door Argentinië reisden in een poging het land te doorgronden. Ook voor hun eerste roman is dat land de inspiratiebron geweest.

Nadeel is wel direct dat Ze komen terug, ze komen terug vanaf de eerste pagina als reisverslag aanvoelt. Vere besteed meer woorden aan de vergezichten, de bergen en de al dan niet waaiende wind dan aan menselijke emoties. Terwijl die een reisverslag tot een roman hadden kunnen maken. Maar ondanks dat hij de dood recht in de ogen kijkt en daar ook echt bang voor is, kom je als lezer niet echt dichter tot hoofdpersoon Daniël. Zijn vrouw Felice blijft al helemaal op afstand, hoewel hun comfortabele manier van samenleven na zoveel jaar bij elkaar wel heel herkenbaar op papier gezet is.

Zo is er zeker wel wat te genieten aan Ze komen terug, ze komen terug. Vere heeft een makkelijk leesbare schrijfstijl, die ondanks de filosofische insteek nooit ingewikkeld wordt. Met de klimaatproblematiek heeft het schrijversduo ook een actueel thema te pakken, ondanks dat het wat onhandig in het verhaal verwerkt wordt. Daarbij weten ze de goede woorden te kiezen om de prachtige omgevingen waar het verhaal zich afspeelt, tot leven te laten komen. Dat Daniël zich daartoe aangetrokken voelt, kun je zeker begrijpen.

Maar voor veel lezers zal dat niet genoeg zijn. Makkelijk leesbaar is niet voldoende om een boek aantrekkelijk te maken. Ze komen terug, ze komen terug grijpt de lezer nergens bij de keel, ondanks de grotere thema's die aan bod komen. Aan het einde neig je eerder naar het boeken van een reis naar Patagonië dan dat je verleidt bent net als hoofdpersoon Daniël dieper na te denken over het leven. En om dat doel te bereiken, lees je misschien tot liever een informatief boek met wat mooie foto's.

Recensie: Ze komen terug, ze komen terug - Victor Vere