De levende berg - Nan Shepherd RECENSIE

Recensie: De levende berg - Nan Shepherd

De levende berg is een prachtig, uniek en bijzonder boek over de Schotse Cairngorms, een bergketen in het oosten van de Schotse Hooglanden. In dit boek vertelt Nan Shepherd het verhaal van haar wandelingen door het adembenemende en ruige Schotse berglandschap. Shepherd weet de lezer op meesterlijke wijze mee te trekken in het verhaal. Zodra je begint te lezen kun je de frisse berglucht haast ruiken en voel je bijna de bergachtige ondergrond onder je voeten.

Voor de doorsnee hedendaagse lezer, die op social media wordt doodgegooid met thrill seekers die de ene bergtop na de andere bereiken, is dit boek een zachte en beschouwende wind die de schoonheid in de kleine dingen van een bergwandeling vat. Maar Shepherd doet meer dan enkel een beeld schetsen van haar bergwandelingen. Naast haar prachtige natuurbeschrijvingen is De levende berg ook een bespiegeling van de bergen, de mensheid en van het leven.

Als je dit boek openslaat lijkt de tijd dan ook even stil te staan. Sterker nog, als je dit boek openslaat lijk je terug in de tijd te gaan. Dat is niet zo gek, want Shepherd schreef dit verhaal al aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het boek bleef ruim dertig jaar ongepubliceerd, tot het in 1977 eindelijk uitgegeven werd. Toen werd het al snel erkend als het meesterwerk dat het boek is.

In het voorwoord zegt Shepherd ''dat het verhaal (...) vandaag de dag nog evenzeer van waarde is als toen''. Ze heeft het dan over 1977, maar in 2020 is haar boek nog steeds even relevant, misschien zelfs wel relevanter. Shepherd kaart de veranderende maatschappij aan, een maatschappij waarin alles maar beter, sneller, efficiënter en mooier moet. Dat onderwerp is zeker niet vreemd voor de moderne lezer, want deze haastige mentaliteit is er nog altijd en lijkt meer aanwezig te zijn geworden.

Ook de schrijfstijl van Nan Shepherd is prachtig. Het verhaal ontvouwt zich heel langzaam en rustig. Aan het begin moet je daar een klein beetje aan wennen, maar al snel word je helemaal meegezogen in het verhaal. Het is bijzonder om te lezen dat de toon van het boek zo goed aansluit op het verhaal. De levende berg gaat namelijk voor een groot deel over het vinden van innerlijke rust en dat is precies wat dit boek ook voor elkaar krijgt. Je wordt er vanzelf rustig van.

Het enige nadeel aan dit boek is dat er niet meer van is. De levende berg is een vrij dun boekje, waardoor je er helaas al snel doorheen bent. Gelukkig bevat deze uitgave ook een inleiding van Robert Macfarlane en een nawoord van Jeanette Winterson. Deze stukjes zijn ook zeker de moeite waard. Terwijl Macfarlane zich meer op de inhoud van het boek concentreert, gaat het in het nawoord van Winterson vooral over innerlijke rust en het belang van lezen.

De levende berg is dus een prachtig, mooi, bijzonder en vooral een heel rustig boek. De prachtige schrijfstijl van Nan Shepherd zorgt ervoor dat je vanaf de eerste pagina's wegzinkt in het prachtige verhaal. Het verhaal ontvouwt zich heel rustig en dat zorgt ervoor dat je zelf ook rustig wordt van dit boek. Daarnaast overstijgt De levende berg het bergbeklimmen. Het boek gaat over zoveel meer dan dat en dat is wat het boek echt bijzonder maakt. De levende berg werd bijna tachtig jaar geleden geschreven, maar door het universele onderwerp blijft het boek ook voor de moderne lezer de moeite waard. Het voor- en nawoord maken het boek helemaal af, al hunker je daarna nog steeds naar meer. Het boek is zo geslaagd dat je er na het lezen van De levende berg alleen nog maar van kunt dromen om zelf een bezoekje te brengen aan de adembenemende Cairngorms.

Recensie: De levende berg - Nan Shepherd