Kleine handen - Andres Barba RECENSIE

Recensie: Kleine handen - Andres Barba

Zeven jaar oud is Marina wanneer haar vader na een ongeluk op slag dood is en haar moeder later in het ziekenhuis overlijdt. Op deze kwetsbare leeftijd komt Marina in en weeshuis terecht. Als vreemde eend tussen nog meer weesmeisjes. 's Nachts spelen ze een gevaarlijk spel waarbij fascinatie en angst zich elkaar afwisselen in hun wens geaccepteerd te worden. 

Kleine handen is grillig en grimmig en beschrijft op een bijzonder krachtige manier de gedachten van deze groep meiden die bij elkaar wordt gezet.

Misschien kun je het je nog herinneren? Hoe je als jong meisje een klas of kamer binnen stapte en er twintig paar ogen op je gericht waren. En zie dan maar eens "vrienden" te maken. Kinderen kunnen zonder zich ervan bewust te zijn enorm wreed zijn. Dat bewijst Kleine handen. Tijdens het lezen voel je de onzekerheid en het vervolgens weg willen kruipen in een hoek om alleen te spelen, doen alsof je dat ook prima kan. Terwijl je hoopt dat iemand naar je toe komt. Ik kan het mij zeker herinneren en herleef dit door de perfect gekozen woorden van Barba. 

Stap voor stap zet Barba het verhaal uit van Kleine handen zonder te verklappen waar het heen gaat. Andres Barba schrijft afwisselend vanuit Marina's perspectief en vanuit die van 'de groep'. De handelingen en acties lijken normaal voor een stel kinderen maar doordat Barba je daarnaast de gedachten laat lezen, krijgt alles een andere betekenis. Gedachte waarbinnen de lijn tussen haat en liefde enorm dun is. Of passages waarin je gevaar en onschuld bijna niet van elkaar kunt scheiden zoals: 'Pas toen de rups echt niet meer bewoog, trok Marina de stok eruit, en toen ze dat had gedaan zag iedereen dat ze haar in tweeën had gedeeld, dat de vierde rups nu twee rupsen was. 

De amper 100 pagina's lees je in één ruk uit. In het dankwoord geeft Andres Barba aan grote moeite te hebben gehad met het schrijven van Kleine handen. Hij schrijft, er lang over te hebben gedaan. Met als gevolg dat dit boek met aandacht, secuurheid en enorme prachtig gevormde zinnen tot stand is gekomen. Absoluut vier hartjes waard.

Recensie: Kleine handen - Andres Barba