De erfenis van het weesmeisje - Anne Jacobs RECENSIE

Recensie: De erfenis van het weesmeisje - Anne Jacobs

De erfenis van het weesmeisje is het derde en laatste boek in de serie over het weesmeisje Marie. In Het weesmeisje maakten we kennis met Marie Hofgartner, een jong meisje dat als keukenmeid gaat werken in het huishouden van de familie Melzer. Al snel is iedereen onder de indruk van haar en klimt ze op tot kamenierster van Katharina Melzer. Ook begint ze steeds vertrouwder om te gaan met Paul Melzer, toekomstig directeur van de textielfabriek. In De moed van het weesmeisje, zijn Marie en Paul ondertussen getrouwd, maar hun prille huwelijkstijd is geen lang leven beschonken, want al snel moet Paul naar het front. Het is oorlog en alles wordt anders. Ook de textielfabriek komt onder grote druk te staan, maar met de bekwaamheid van Marie weet de fabriek te overleven.

In De erfenis van het weesmeisje is de rust ondertussen wedergekeerd in huize Melzer.  Het is 1923 en Duitsland begint weer op te klimmen uit het dal dat de oorlog heeft achtergelaten.  De lakenfabriek draait weer op volle toeren en Marie opent zelfs haar eigen modestudio. De grotere onafhankelijkheid van Marie zorgt voor spanningen binnen het huwelijk. Wanneer er een bijzondere collectie schilderijen wordt gevonden komt de hele situatie immens onder druk te staan.

Zoals gezegd is De erfenis van het weesmeisje het derde deel in een serie, het boek kan dan ook niet los van de andere delen gelezen worden, dan zou je teveel belangrijke informatie missen en de gebeurtenissen niet in de context kunnen plaatsen.

Zoals we gewend zijn van de eerdere delen heeft Anne Jacobs een vlotte schrijfstijl waardoor het boek lekker wegleest. Ook in De erfenis van het weesmeisje volgen we verschillende verhaallijnen binnen de familie Melzer, die van Marie, Paul, hun zoontje en Kitty in Augsburg en die van zus Elizabeth in Pommeren. Ondertussen zijn de gezinsleden wat verspreid geraakt en hebben ze allemaal hun eigen problemen. Als lezer is dit leuk om te lezen omdat de lezer soms meer weet dan de personages. Zo communiceert Elizabeth sporadisch met haar familie via brieven, maar die brieven pas veel later aan, waardoor ze een beetje achterlopen.

Ook met de setting van het verhaal blijft Jacobs punten scoren. Wederom speelt het verhaal zich af in en rondom de villa in Augsburg, waar moderne technologie en het traditionele elkaar afwisselen. Daarnaast blijft het bijzonder dat Jacobs schrijft over hoe de oorlog impact heeft gehad op het leven in Duitsland, dat is een perspectief wat je niet vaak leest.

Wat ontzettend jammer is aan dit boek, is dat Marie haar pit een beetje verloren lijkt te zijn. Terwijl ze in De moed van het weesmeisje een bekwame en moedige vrouw is die haar mannetje kan staan en zelfs een fabriek kan runnen, lijkt ze nu weer op het timide weesmeisje dat ze aan het begin van Het weesmeisje was. De problemen van het verleden achtervolgen haar opnieuw.

Daarnaast zijn er in dit boek wat nieuwe problemen aan de orde, maar die zijn allemaal nogal oppervlakkig. Eer en reputatie lijken nog belangrijker dan in de andere boeken, terwijl de wereld ondertussen volkomen veranderd is en er in dit boek ruim tien jaar voorbij is gegaan sinds de gebeurtenissen van het eerste boek. 

De erfenis van het weesmeisje is een mooie afsluiter van de serie over Marie en de Melzers met verschillende verhaallijnen, een vlotte schrijfstijl en een mooie setting zoals we gewend zijn van Anne Jacobs. Maar in tegenstelling tot de andere delen mist deze afsluiter wat pit, zijn de problemen in het verhaal wat oppervlakkig en is Marie haar moed verloren. Een prima boek, maar De erfenis van het weesmeisje kan niet tippen aan de eerste twee delen.

Recensie: De erfenis van het weesmeisje - Anne Jacobs