• onze waardering

Onmogelijk blauw - Kate DiCamillo RECENSIE

Recensie: Onmogelijk blauw - Kate DiCamillo

Wanneer Flappy, de hond van Billie, komt te overlijden, heeft Billie het helemaal gehad. Ze besluit om te vertrekken, weg van haar oude leven. Ze komt aan bij een vissersdorpje, waar ze snel onderdak en werk vindt. Zie je nou wel dat Billie voor haarzelf kan zorgen? In de rust die het vissersdorpje met zich meebrengt, komt de veertienjarige Billie onbewust tot de ontdekking wie ze echt is.

Onmogelijk blauw is het derde en laatste deel van deze serie van Kate DiCamillo. Deze serie volgde drie vriendinnen. In het eerste boek stond Raymie centraal en in het tweede boek Louise. In Onmogelijk blauw krijgt Billie haar eigen verhaal. Echter, je hoeft niet de eerste twee delen gelezen te hebben om dit deel te begrijpen. Alhoewel de boeken wel met elkaar verbonden zijn, is Onmogelijk blauw prima op zich te lezen. Dit boek volgt dus de veertienjarige Billie, die haar oude leven achter haar laat en vertrekt naar een nieuwe plek.

Billie is in het begin van dit verhaal een beschadigd meisje, dat eigenlijk geen idee heeft wie ze is. Ze heeft net haar hond begraven en besluit dat er geen reden meer is om in haar oude stadje te blijven. Haar moeder is alcoholist en wanneer Billie haar opbelt en vertelt dat ze is weggelopen, reageert de moeder van Billie niet zoals een "normale" moeder zou horen te reageren. Billie is er dus niet aan gewend dat anderen dingen voor haar doen. Dus wanneer de lieve Jola haar onderdak biedt en Billie een baantje krijgt bij het plaatselijke visrestaurant, gaat er een wereld voor haar open. Dit boek is vooral interessant, omdat Billie een ware karakterverandering ondergaat. Van het meisje dat vrijwel niemand vertrouwd, veranderd ze in een jonge dame die beseft dat de wereld aan haar voeten ligt.

De schrijfstijl van Kate DiCamillo is een van de grootste pluspunten van dit boek. Ze schrijft heel simpel, maar toch poëtisch mooi. Het lettertype van dit boek is groot en er staat vrij weinig tekst per bladzijde, waardoor je het boek binnen de kortste keren uit hebt. Maar desondanks het simpele taalgebruik, weet Kate DiCamillo een bijzonder goede setting neer te zetten. Gedurende het lezen van dit boek lijkt het net alsof de lezer zich in een klein kustplaatsje bevindt. Daarbij weet Kate DiCamillo de personages tot leven te wekken. Billie ontmoet veel nieuwe mensen, zoals haar nieuwe baas en collega's. Deze personages geven een frisse wind door het verhaal. Het verhaal zelf is echter niet zo spannend. Het zou kunnen zijn dat het voor sommige lezers op den duur wat saai begint te worden, omdat er niet veel bijzonders gebeurt. Maar wat Katie DiCamillo lijkt te willen vertellen met het verhaal van Billie, is dat je altijd iets van je leven kan maken, en dat je je niet moet focussen op één enkel doel. Want wanneer dat doel in duigen komt te vallen, heb je niets meer. Hierdoor kan dit boek zeer inspirerend zijn voor jonge meiden.

In Onmogelijk blauw laat Kate DiCamillo de personages tot leven komen. Je wordt als lezer meegezogen naar een klein kustplaatsje, maar het verhaal zelf is niet zo spannend. Het is een prima verhaal voor jonge meiden die zichzelf aan het ontdekken zijn.

Recensie: Onmogelijk blauw - Kate DiCamillo

Onmogelijk blauw

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Billie was al zo vaak van huis weggelopen,
    maar toen was ze nog een kind.
    Deze keer was het geen weglopen, dacht ze.
    Het was vertrekken.
    Ze was vertrokken.

    Vastbesloten om het in haar eentje te redden, vindt ze werk en onderdak en probeert ze niet meer te denken aan haar hond Flappy, die nu thuis onder de sinaasappelbomen begraven ligt; aan haar vriendin Raymie, tegen wie ze geen woord heeft gezegd over haar vertrek; en aan haar moeder Rhonda, die altijd alleen maar aan zichzelf heeft gedacht. Billie wil van niemand afhankelijk zijn, en ze wil al helemaal niet dat iemand van haar afhankelijk is. Maar hoe ze haar best ook doet, ze vormt toch relaties met de mensen om haar heen - en langzaamaan leert ze om zichzelf met hun ogen te zien.

     

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen