• onze waardering

Stofzuigen in het donker - Jen Beagin RECENSIE

Recensie: Stofzuigen in het donker - Jen Beagin

Stofzuigen in het donker is de tweede roman van Jen Beagin. Ze debuteerde in 2015 met Pretend I'm dead, dat op de 'beste-boeken'-lijstjes prijkte van onder andere O Magazine en The Irish Times. Beagins tweede Mona-roman Vacuuming in the dark verscheen vervolgens in 2018. De Nederlandse uitgave Stofzuigen in het donker bevat beide romans.

De korte recensies op de voor- en achterkant voorspelden veel goeds: het boek zou oergeestig, droogkomisch en door en door grappig moeten zijn. Helaas zag ik niets van dit alles terug in beide boeken. Allereerst vond ik het lastig om me in te leven in de hoofdpersoon. Mona blijkt erg getroebleerd te zijn. Na een moeilijk jeugd zonder vader stort ze zich in ingewikkelde relaties met moeilijke mannen. Na de zoveelste mislukte liefdesaffaire met een drugsverslaafde man – meneer Getver genoemd – besluit ze een frisse start te maken door te verhuizen naar een klein dorpje in New Mexico. Hier hervat ze haar schoonmaakactiviteiten weer, want schoonmaken geeft Mona rust en zekerheid.

Helaas krijgt ze haar leven niet op de rails. Haar bijzondere trekken lijken steeds meer naar voren te komen – zo maakt ze naaktfoto's van zichzelf in de huizen waar ze schoonmaakt, waarop het lijkt alsof ze dood is (waarschijnlijk een referentie aan de titel van de eerste roman) en blijft ze met enige regelmaat drugs gebruiken, al dan niet toevallig gevonden in het een huis waar ze schoonmaakt.

Verder is haar bestaan in Taos een aaneenschakeling van absurde situaties en vreemde dialogen, die ogenschijnlijk nergens over gaan. Er wordt constant gerefereerd aan seks. Alle schoonmaakcliënten lijken vreemde seksuele voorkeuren te hebben en ook Mona weet niet goed wat ze wil op dit vlak, zoals te lezen is in onderstaand citaat.

'Ben je lesbisch?' vroeg hij uiteindelijk.
'Nee,' zei Mona met volle mond. 'Ik denk dat ik iets van... driekwart hetero en een kwart pot ben? Of misschien is het andersom.'

Het liefst duikt ze met iedereen de koffer in, ze heeft zelfs het idee dat haar Hongaarse buren zinnen op een driehoeksverhouding met haar, terwijl dit overduidelijk niet zo is. Hilarisch vond ik haar zeker niet, (sociaal) onaangepast wel.

Er wordt daarnaast heel lichtzinnig geschreven over heftige onderwerpen zoals automutilatie, verkrachting en suïcidale gedachten. Natuurlijk is het bewonderenswaardig dat Beagin deze onderwerp uit de taboesfeer wil halen, door erover te schrijven, maar de manier waarop spreekt mij totaal niet aan.

Stofzuigen in het donker vind ik dus geen aanrader. De recensies op de voor- en achterkant wekken onterecht de indruk dat je een fris, komisch boek gaat lezen. En dat is het zeker niet. Dit boek belicht vooral de vaak verborgen, zwartgallige kant van onze samenleving en behandelt dito onderwerpen op een manier die mij niet aanspreekt. Ik geef het boek één ster.

Recensie: Stofzuigen in het donker - Jen Beagin

Stofzuigen in het donker

  • Auteur:

    Jen Beagin
  • Verschenen:

    7 mei 2020
  • Uitgave:

    ISBN 9789025454593
    Uitgever Atlas
    512 pagina's
  • Uitgever:

    Atlas
  • Genre:

    Roman
  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    De zesentwintigjarige Mona is schoonmaker, en is onlangs verhuisd naar New Mexico voor een frisse start (na een ongezonde liefdesaffaire – een junk met de naam meneer Getver, lang verhaal), maar haar pogingen om haar leven op de rails te krijgen zijn vooralsnog gestrand. Om te beginnen is er een nieuwe ongezonde liefdesaffaire, ditmaal met de ietwat labiele Duister – toevallig getrouwd met een van Mona's schoonmaakcliënten. Dan is er het Hongaarse kunstenaarsechtpaar, ook cliënten, dat kennelijk meer van Mona wil dan alleen een fonkelend aanrecht. Die getroebleerde verhouding doet haar weer denken aan de minder plezierige kanten van haar eigen jeugd (gescheiden ouders, pleeggezin, lang verhaal). Heel even dreigt Mona's liefdesleven volledig te ontsporen – ware het niet voor de onverwachte veerkracht van een van de meest onaangepaste, hilarische hoofdpersonages in de hedendaagse literatuur.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • Alle aankomende Disney live-action remakes

  • Dit zou eigenlijk de Game of Thrones cast zijn geweest

  • Recensie: De spill zone

Zoek in artikelen