De brief om middernacht - Benjamin Read RECENSIE

Recensie: De brief om middernacht - Benjamin Read

Terwijl Emily midden in de nacht nog ligt na te zinderen van een ruzie met haar ouders, hoort ze het gekletter van de brievenbus. Ze hoort haar ouders de inhoud van de brief bespreken en ze hoort hoe haar moeder vertrekt. Wanneer blijkt dat haar moeder niet terugkomt en haar vader vervolgens ook verdwijnt, besluit Emily zelf op onderzoek uit te gaan. Ze ondergaat een tocht die niet zonder gevaar is en haar naar een wereld vol magie leidt. In die wereld sluit ze onverwachte vriendschappen én komt ze heel veel te weten over haar ouders.

Benjamin Read en Laura Trinder nemen de lezer mee op een spannende tocht vol magie. Een uitdaging om dat origineel te houden, zul je denken. Want hoe koppel je jezelf los van Harry Potter, Nevermoor, en de vele andere boeken die voor dezelfde leeftijdscategorie zijn geschreven en die een soortgelijk gevoel oproepen? Het antwoord is simpel: op de manier waarop Read en Trinder het doen.

Het hoofdpersonage in De brief om middernacht, Emily, is zo eigenwijs en opvliegend, dat je direct aan haar gehecht raakt. Het woord 'ontwapenend' is perfect van toepassing op haar, maar ook de uitdrukking 'Het bloed onder de nagels vandaan halen'. Die mix is erg leuk en werkt goed. Het grappigste onderdeel is de zelfreflectie die Emily heeft. Ze zet vaak een grote mond op en geeft haar stem op die momenten een eigen identiteit, 'de strot'. Dat heeft vertaler Marie Lotte Hagen mooi gedaan, die naam. Het klinkt goed en wordt een soort handelsmerk bij het vorderen van het verhaal.

Het is niet alleen het hoofdpersonage, dat van De brief om middernacht een must-read maakt. De andere personages zijn op zijn minst markant te noemen en daar beleef je heel veel plezier aan als lezer. Passend bij een boek voor de leeftijdscategorie van tien tot twaalf jaar, evolueren de personages niet noemenswaardig en zijn ze grotendeels onder te verdelen in 'goed' of 'kwaad', met af een toe een figuur die zich in de grijze zone tussenin bevindt. De meeste personages hebben magische eigenschappen, maar allen zijn ze zo neergezet dat ze geloofwaardig overkomen. Read en Trinder hebben rekening gehouden met de verschillende elementen die de magische wereld domineren en er komt niets zomaar uit de lucht vallen, wat erg prettig is.

Eigenlijk geldt dat voor de hele verhaallijn wel. De opbouw is vloeiend en neemt de lezer mee vanuit de 'normale' wereld naar de 'magische' wereld. Het zorgt ervoor dat eens je start met lezen in De brief om middernacht, het moeilijk is om het boek weg te leggen. Dat is ook de verdienste van de schrijfstijl natuurlijk. Die is niet speciaal te noemen, maar stoot op geen enkel moment af. Makkelijk opgebouwde zinnen, die toch voldoende uitdaging bieden, zorgen voor een prettige leeservaring. De grote variatie aan woordenschat is inherent aan het gebruik van magische elementen in het verhaal, maar alles wordt voldoende verklaard zodat er geen vraagtekens rijzen tijdens het lezen.

Er zijn weinig illustraties te vinden op de pagina's van De brief om middernacht. Toch zijn het de ogenschijnlijk onbeduidende dingen die soms de moeite van het noteren waard zijn. De kleine tekeningen van Laura Trinder die de hoofdstukaanduiding vergezellen bijvoorbeeld, zijn lonend om aandacht aan te besteden en geven al een aanwijzing over een element dat in het hoofdstuk aan bod zal komen. Ook de illustratie op het schutblad is erg mooi en geeft een treffende sfeerimpressie.

De conclusie is dus dat De brief om middernacht van Benjamin Read en Laura Trinder een boek is dat niet mag ontbreken in de kast van jonge lezers die op zoek zijn naar een sprankeltje spannende magie. Herkenbaar door de persoonlijkheid van het hoofdpersonage, maar volop nieuwe elementen te ontdekken door alle vreemde figuren biedt dit verhaal vele uren hartverwarmend leesplezier! Het is uitkijken naar het volgende boek in de serie.

Recensie: De brief om middernacht - Benjamin Read