De paarden van Olympus: Het verloren veulen - Kallie George RECENSIE

Recensie: De paarden van Olympus: Het verloren veulen - Kallie George

Het is twee jaar na de race en Pippa woont samen met haar geliefde paard Zef bij Baz en zijn familie. Wanneer Zef in een storm een veulen vindt in een tempel van Zeus, besluit Pippa hem mee te nemen. Dan moet ze hem terugbrengen naar Olympus omdat de mensen het gevleugelde paard niet in de buurt willen hebben: ze denken dat de vreemde weersveranderingen door het veulen komen. Op Olympus, samen met een medereiziger waar Pippa niet zo op zit te wachten, blijkt iets heel ergs aan de hand te zijn...

Net als in het eerste deel van De paarden van Olympus begint het boek met een korte proloog. Deze is bedoeld als introductie op het verhaal en gaat niet over Pippa zelf, maar over iets wat wel gebeurd is en waar ze later mee geconfronteerd wordt. Als je verder leest wordt duidelijk over wie de proloog ging en wat er precies gebeurd is.

Pippa vindt het veulen en ze besluit hem Tazo te noemen, wat ´Belofte´ betekent. Ze belooft hem namelijk dat ze voor hem zal zorgen, waardoor het een passende naam is. Pippa is een heel trouw meisje en geeft zo veel om paarden, dat het onmogelijk is om haar geen leuk personage te vinden. Ze heeft er alles voor over om de paarden en andere mensen te redden, ook al brengt ze zichzelf met bepaalde keuzes in gevaar. Dat maakt haar stoer en een echte heldin, net als in de legenden over de Grieken.

Pippa is een meisje wat nog altijd op zoek is naar zichzelf en haar plaats in de wereld. Ze houdt niet van handwerken en wil geen vrouw worden die voor haar man moet koken, wassen en zorgen. Dat past niet bij haar. Ook weet ze niet waarom haar ouders haar achter hebben gelaten, en wat die vreemde munt te betekenen heeft. Een hoop om uit te zoeken dus, voor het meisje. Omdat De paarden van Olympus een duologie is, werd hier weinig over uitgelegd in het eerste deel. Dit is allemaal bewaard gebleven tot dit boek, wat het eerste boek iets minder diepgang geeft. Het is sowieso aan te raden om eerst Pippa's race te lezen, voor je aan Het verloren veulen begint. Je hebt de achtergrondinformatie nodig om volop van dit verhaal te kunnen genieten. En als het eerste boek gelezen hebt en die leuk vond is het helemaal aan te raden om ook deze te lezen. Er worden dingen uitgelegd en verklaard, wat altijd fijn is, omdat je na Pippa's race nog wel met vragen achter was gebleven.

Het verloren veulen leest snel weg en wekt interesse naar het verloop van het verhaal. Let er overigens wel op dat dit boek een stuk spannender is dan Pippa's race, dit kan voor gevoelige kinderen vervelend zijn.

Net als in deel 1 wordt in Het verloren veulen af en toe een Grieks woord gebruikt wat daarna meteen uitgelegd of vertaald wordt. Zo kom je helemaal in de wereld van de Grieken en hun goden. Zo leren kinderen ook nog iets bij over mythologie terwijl ze lekker lezen. Het is daarom niet alleen een geschikt boek voor paardenliefhebbers, maar ook voor kinderen die geïnteresseerd zijn in Griekse mythologie.

Recensie: De paarden van Olympus: Het verloren veulen - Kallie George