Stranddagboek - Emily Henry RECENSIE

Recensie: Stranddagboek - Emily Henry

Nadat haar vader overlijdt, zit January in zak en as. Ze besluit om naar het strandhuis te gaan dat haar vader haar heeft nagelaten, zodat ze daar afgezonderd kan werken aan haar nieuwe feelgoodroman. Sinds de dood van haar vader heeft ze nog geen letter op papier kunnen zetten en de deadline nadert meedogenloos snel... In het strandhuis naast haar woont Gus, waarmee ze samen studeerde, en ook hij probeert een boek te schrijven. Ze besluiten om een weddenschap aan te gaan: ze gaan elkaars boek schrijven, in een totaal ander genre dan ze gewend zijn...  

Al vanaf de start is de schrijfstijl van Emily Henry zeer vlot en boordevol humor. In Stranddagboek zijn er veel mopjes tussen January en Gus, maar ook de andere personages zullen je ongetwijfeld doen lachen. Zo heeft January een chaotische vriendin die voor hilarische situaties zorgt en ook door de familie van Gus beleven ze unieke momenten.  

January, Gus en alle andere personages zijn realistische personages, met zowel goede als slechte kanten. Het zorgde ervoor dat het verhaal met beide benen op de grond stond en dat je het verhaal als lezer ook echt geloofde. Het is niet zo'n feelgoodverhaal waarin alles op magische wijze vol rozengeur en maneschijn is. Emily Henry heeft een diepere laag aangebracht waar ook plaats is voor rouw, verdriet en andere minder leuke onderwerpen.  

De opbouw van de relatie tussen January en Gus in Stranddagboek zit voor 100% goed. Ze kennen elkaar nog van vroeger, maar hebben geen hoge pet op van elkaar. Langzaamaan groeien ze naar elkaar toe, en zelfs als je denkt dat ze elkaar nu wel helemaal zullen vertrouwen, komen er toch weer complicaties aan te pas. Naast de realistische personages is ook het plot waarheidsgetrouw: er is geen sprake van 'instalove', wel van een diepgaande connectie die rustig opgebouwd wordt en ontaard in een sprankelende chemie.  

Naast de hoofdverhaallijn (de weddenschap om het schrijven van de boeken), zijn er ook nog heel wat andere verhaallijnen aanwezig. Er is natuurlijk plaats voor de liefde, maar zo gaat het ook over stiekeme minnaressen, sektes, een scheiding en de dood. Al die verhaallijnen zorgen ervoor dat je je geen moment verveelt tijdens het lezen en dat je na het dichtslaan van het boek alleen nog maar meer wilt.  

Stranddagboek van Emily Henry is een heerlijke feelgood die je ongetwijfeld aan het lachen zal brengen, maar die ook de nodige diepgang heeft. Alle verschillende verhaallijnen worden verweven tot een stevig verhaal, zodat je je als lezer geen moment zal vervelen.

Recensie: Stranddagboek - Emily Henry