Tussentijd - Erik Hensel RECENSIE

Recensie: Tussentijd - Erik Hensel

Erik Hensel is een succesvolle zakenman die met zijn mediabedrijf Lifehunters hoge toppen scheerde tot het faillissement in 2019. Hij besloot het wat rustiger aan te doen en leerde de terminaal zieke auteur Daniëlle Hermans kennen. De gesprekken met haar deden zijn visie op het leven veranderen en ze vormden de basis van Tussentijd.

Tussentijd is het relaas van twee broers die na jaren elkaar terugvinden. Als de succesvolle zakenman Damian plots zijn broer Paul in een BBC-documentaire ziet, wordt zijn wereld op de kop gezet. Paul verliet het huis op zijn zestiende en liet nooit meer iets horen. Nu leidt hij schijnbaar een zorgeloos leventje op een Polynesisch eiland. Damian probeert in contact te komen met zijn broer en ontdekt dat deze terminaal ziek is. Hij laat alles vallen en neemt prompt het vliegtuig om zijn broer te herontdekken tijdens de laatste weken van diens leven.

Hensel lijkt in dit boek te focussen op een thema dat vandaag zowat iedereen bezighoudt: hoe vinden we liefde, geluk en wat meer rust in deze snelle, prestatiegerichte maatschappij. De tegenstellingen tussen Damian en Paul lijken niet groter te kunnen zijn. Damian verwijt Paul zijn plotse vertrek en zijn jarenlange non-communicatie, maar is toch jaloers op hoe Paul met het leven en de nakende dood omgaat. In hun dagelijkse gesprekken proberen ze elkaar terug te vinden en discussiëren ze over de grote thema’s in het leven, zoals liefde en geluk.

Door zijn korte hoofdstukken (in dagboekvorm) leest Tussentijd heel vlot. De taal die Hensel gebruikt is ook makkelijk en eenvoudig. Toch mag je in gesprekken over deze universele thema’s iets meer diepgang verwachten. Vaak blijft het wat oppervlakkig en mist de lezer enige filosofische inslag. Maar misschien is dit ook de bedoeling van de auteur. Hij wil alvast niet belerend zijn, en het boek toegankelijk maken voor iedereen. Hij trapt jammer genoeg in de val van platgetreden paden. Hensel laat weinig ruimte voor zelfinvulling, schrijft weinig suggestief en vermeldt letterlijk alles. De vele herhalingen werken ietwat storend. Desalniettemin zet het boek de lezer wel aan het denken, en dat is vermoedelijk het hoofddoel van Hensel. Hij maant de lezer aan om wat minder met het materialistische bezig te zijn, wat minder aandacht te hebben voor de mobieltjes, maar meer in te zetten op vriendschap, liefde, geluk en genieten van de kleine dingen. Zoals gezegd, platgetreden paden, maar daarom niet minder waar en oprecht. Hensel heeft met Tussentijd een opmerkelijke poging gedaan om stil te staan bij waar het nu echt om gaat in het leven. Het leest vlot en aangenaam, maar is niet helemaal vernieuwend. Het geeft een mooie inkijk op de toegevingen op het ware leven die iedereen doet in de ratrace van vandaag.

Recensie: Tussentijd - Erik Hensel