Dit is best wel een episch liefdesverhaal - Kacen Callender RECENSIE

Recensie: Dit is best wel een episch liefdesverhaal – Kacen Callender

In Dit is best wel een episch liefdesverhaal van Kacen Callender volgen we Nate. Hij had een relatie met zijn beste vriendin Florence, totdat Florence verliefd werd op een meisje en het met hem uitmaakte. Dan loopt Nate ineens Oliver James Hernández tegen het lijf. Hij heeft hem al 5 jaar niet gezien, omdat Oliver James verhuisd was. Ze waren vroeger beste vrienden, maar doordat er iets tussen hen is gebeurd hebben ze geen contact meer gehad. Beide wilden ze er niet over praten. Maar heeft Nate nog gevoelens voor Oliver James? En heeft Oliver James gevoelens voor Nate?

Dit is best wel een episch liefdesverhaal is een contemporary Young Adult boek waarin hoofdpersoon Nate centraal staat. Kacen Callender heeft een hele fijne schrijfstijl. De zinnen zijn niet te lang en het verhaal wordt met een vleugje humor geschreven, waardoor je af en toe met een glimlach om je mond dit verhaal zit te lezen. Door de vlugge en fijne schrijfstijl vlieg je door het boek heen! Dit 300 pagina tellende boek heb je dan ook zo uit.

Wat erg bijzonder is in de schrijfstijl, is hoe de auteur de gesprekken met Oliver James beschrijft. Oliver James is namelijk doof. Hij kan wel liplezen en hardop antwoorden, maar gebruikt voornamelijk gebarentaal om met Nate te communiceren. De auteur beschrijft heel mooi de bewegingen van de verschillende gebaren die Oliver James maakt, waarna er aan het eind wordt beschreven wat Oliver James heeft gezegd. Hierdoor voelt het feit dat Oliver James doof is heel realistisch aan. De beschrijvingen van de gebaren gebeurt niet op elke pagina, maar is precies in een goede verhouding waardoor het niet te langdradig wordt. 

Zoals ik in de samenvatting van Dit is best wel een episch liefdesverhaal beschreef heeft Nate eerst een relatie gehad met het meisje Flo, maar nu heeft hij gevoelens voor Oliver James. De verwachtingen waren dan ook dat de zoektocht naar zichzelf en zijn seksuale identiteit een rol in dit verhaal zou spelen. Niets is minder waar. Nate heeft dan wel gevoelens voor Oliver James, het enige waar hij bang voor is, is dat de relatie slecht zou eindigen omdat hij zijn vader heeft verloren en ziet hoeveel verdriet zijn moeder daarvan heeft gehad. Nergens wordt er bij stil gestaan of Nate dan wel bi of misschien toch homoseksueel is. Wanneer zijn vrienden en de school erachter komt dat hij een jongen leuk vindt, wordt dit dan ook door niemand aangekaart. Iedereen vindt het eigenlijk prima en niemand staat er ook maar even bij stil.

Begrijp me niet verkeerd, als dit in het echt ook zou gebeuren zou dat geweldig zijn! Dat niemand het wat uitmaakt op wie je verliefd bent en met wie je een relatie hebt (immers love is love) is geweldig. Dit is aan de ene kant een heel mooi gegeven, maar toch voelt dit boek een beetje aan als een gemiste kans. Kacen Callender had wat mij betreft meer kunnen uitdiepen over de seksuele voorkeur van Nate en zo ook biseksualiteit in het boek bespreekbaar kunnen maken. Het is jammer dat dit niet is gebeurd en het boek voelt daardoor erg oppervlakkig aan.

De hoofdpersonages in Dit is best wel een episch liefdesverhaal zijn leuk om over te lezen en vooral Nate weet je hart te stelen. Als het boek meer diepgang had gehad had ik het zeker hoger beoordeeld. Nu is Dit is best wel een episch liefdesverhaal van Kacen Callender vermakelijk om tussendoor te lezen, maar blijft het qua niveau hangen in de middenmoot. Het boek krijgt van mij 3 hartjes.

Recensie: Dit is best wel een episch liefdesverhaal – Kacen Callender