Recensie: The Operative RECENSIE

Recensie: The Operative

De Israëlische producer en regisseur Yval Adler is bij ons misschien een nobele onbekende, maar heeft wel al iets op zijn palmares. Zijn film Bethlehem won in 2013 6 Ophir-awards, de Israëlische Oscars, en werd ook getoond op het filmfestival van Venetië. Met zijn nieuwste film The Operative wou hij meteen hoge internationale toppen scheren. Hij koos een plot dat internationaal aanspreekt: hij baseerde zijn verhaal op de Hebreeuwse roman The English Teacher. Dit werd internationaal geprezen als steengoede spionagethriller, mede door de feiten uit eerste hand van auteur Yiftach Reicher-Atir, zelf een voormalig Israëlisch inlichtingenofficier. Om zijn film nog meer internationale erkenning te laten genieten, koos hij voor twee topacteurs als protagonisten: rijzende ster Diane Kruger (Troy, Inglorious Bastards, Aus dem Nichts) en Martin Freeman (The Hobbit).

Het verhaal klinkt mooi: Rachel Currin (gespeeld door Kruger), die geen echte familie heeft, wordt door de Mossad gerecruteerd. Haar contactpersoon is Thomas (Freeman). Na een inloopperiode lijkt ze klaar voor het grote werk en wordt naar Teheran gestuurd. Onder de cover van lerares Engels moet ze informatie verzamelen over het Iraanse nucleaire programma. Het elektriciteitsbedrijf van Farhad is het doelwit. Ze valt echter voor de charmes van deze Iraanse zakenman en dan loopt het mis. Ze verdwijnt opeens spoorloos. Enige spoor is een bizar telefoontje naar Thomas.

Ondanks deze juiste ingrediënten slaagt Adler er niet in om uit te stijgen boven de middelmatige spionagethriller. Grote spanning is niet aanwezig, wel de hele tijd een sluimerende verontrustende sfeer. Veel heeft te maken met de structuur van de film. Hij is opgebouwd rond het gesprek tussen Thomas en de Mossad omtrent Rachel en haar verleden. De hele tijd krijgen we via flashbacks de recrutering en groei van rachel binnen de organisatie te zien tot het ogenblik van haar verdwijning. Heel veel verrassingen zijn er niet. Het is de klassieke mix van de gemiddelde spionagefilm. Alleen aan het eind lijkt er vaart en spanning in te komen, maar dan eindigt de film abrupt en zeer onbevredigend.

Adler had zeker wat meer actie in de film kunnen steken. Het lijkt alsof hij de acteurs steeds afremt. De film vertoont dus heel wat gebreken, toch is hij niet onaangenaam om te bekijken. Dat heeft alles te maken met het puike acteerwerk. Vooral dat van Kruger, die eens te meer bewijst dat ze een topactrice is. Ook Cas Anvar blijft overeind als de Iraanse zakenman en player Farhad. Martin Freeman  daarentegen blijft ondermaats, maar kreeg wellicht te weinig vrijheid in zijn rol. De film verscheen net voor de coronapandemie in de Verenigde Staten en kreeg een lauw onthaal, vermoedelijk heeft men daarom niet gewacht op het heropenen van de bioscopen in Europa, maar is hij onmiddellijk in het streaming- en verkoopcircuit terechtgekomen. De film is het bekijken waard omwille van het acteerwerk en zal wel gesmaakt worden door de echte liefhebbers van spionagewerk. De gemiddelde kijker ziet liever wat meer actie en spanning in een spionagethriller.

Recensie: The Operative