De Cock en de schaduw van de dood - Baantjer RECENSIE

Recensie: De Cock en de schaduw van de dood - Baantjer

De Cock en de schaduw van de dood is alweer het 87ste deel van de Baantjer-serie, vroeger geschreven door Baantjer himself maar al weer enige jaren en delen door Peter Römer. In dit deel wordt de bekende rechercheur De Cock geconfronteerd met de onverklaarbare dood van een jonge vrouw. Zij is uit het open raam op de tweede verdieping van een hotel langs een Amsterdamse gracht gevallen. Terwijl De Cock, Vledder en stagiaire Lotte de plaats delict onderzoeken, ligt Lotte opeens bloedend op de grond. Een ambulance brengt haar met spoed naar het ziekenhuis en het duurt even voor ze buiten levensgevaar is. Het was nota bene de laatste dag van Lottes stage.

De boeken over De Cock kennen een typisch Nederlandse gezelligheid en nuchterheid. Al woon je aan de andere kant van het land, iedereen kent Amsterdam en herkent de Amsterdamse sfeer. Römer weet deze goed te beschrijven in de boeken.

De Cock heeft zo zijn eigen werkwijze en hij laat zich vooral leiden door zijn intuïtie. Op basis daarvan gaat hij op zoek naar het harde bewijs. De man heeft oog voor detail. Een foto op het prikbord, een lege prullenmand, het zijn voor De Cock aanleidingen om verder te speuren en zijn eigen theorieën verder uit te werken. Zijn thuisfront is belangrijk. Elke avond zorgt zijn vrouw voor hem en laat De Cock zijn verhaal doen. Af en toe denkt ze kritisch mee en het huis staat altijd open voor collega's.

De Cock en de schaduw van de dood snijdt een actueel thema aan, geweld jegens hulpverleners. Helaas is er op straat en aan de telefoon nog steeds geregeld sprake van geweld jegens politieagenten, brandweermensen en ambulancemedewerkers. Dit speelt een nadrukkelijke rol in dit boek als Lotte wordt neergestoken. Dat was niet eens zinloos geweld, wel zinloos natuurlijk, maar vooral een bewuste actie van degene die dit heeft gedaan om de aandacht af te leiden. Het is goed dat dit thema, in een typisch Nederlands boek, een dergelijk nadrukkelijke rol krijgt.

Verder moet gezegd worden dat De Cock en de schaduw van de dood vlot en makkelijk leest. Het boek heeft nog geen 200 pagina's en heeft een rustige bladspiegel die prettig oogt. Ervaren lezers lezen het boek op een zondagmiddag uit. Baantjerboeken zijn geen thrillers, maar detectives waar bij je stap voor stap samen met de hoofdrolspeler achterhaalt wat er is gebeurd. Wat er gebeurt, is logisch en vaak redelijk voorspelbaar. Voor liefhebbers van het genre, voor fans van De Cock vanaf het eerste uur en voor verzamelaars van de serie is De Cock en de schaduw van de dood een deel dat ze absoluut in huis moeten halen en moeten lezen.

Recensie: De Cock en de schaduw van de dood - Baantjer