Doe of sterf - Maurits van Huijstee RECENSIE

Recensie: Doe of sterf - Maurits van Huijstee

De 11-jarige Donnie heeft het niet zo makkelijk. Zijn moeder is nog niet lang geleden overleden, waardoor hij en zijn vader naar een ander huis in een andere wijk moesten verhuizen. Zijn vader ligt veelal in bed en Donnie's oudere broer Dylan is verdwenen. Donnie weet echter niet waarom en zijn vader wil er niet over spreken. Het enige wat Donnie op de been houdt is rapmuziek. Op zijn nieuwe school kan hij zich niet goed concentreren, maar wanneer hij denkt aan de muziek, dan voelt hij de flow en komt de rijm vanzelf. Op een dag komt hij langs het Donderplein waar door jongeren geskate wordt en waar jongens staan te rappen. Als enige blanke jongen voelt hij zich een indringer, maar de muziek trekt hem toch aan. Zijn vader verbiedt Donnie echter zich bezig te houden met rapmuziek of naar het plein te gaan. Maar is dat wel zo eerlijk? En wat is er precies met zijn broer gebeurd?

Doe of sterf is het eerste deel van een nieuwe serie In het hart van de beat van Maurits van Huijstee. Centraal staat een elfjarige jongen wiens privéleven op zijn kop staat en die zijn gevoelens kan uiten in muziek. Ook wordt Donnie eindelijk opgenomen in een vriendengroep. Menig jonge lezer zal zich aangetrokken voelen tot het onderwerp en zich misschien wel herkennen in de dromen van Donnie. De eenzaamheid vreet aan hem, maar hij weet toch te gaan voor zijn droom: namelijk rapmuziek maken met zijn vrienden. Ondanks de weerstand van zijn vader, die geen verklaring voor hem kent. Van Huijstee laat zien dat, als je maar wat lef of moed hebt, je ver komt in wat je graag wilt bereiken.

Een aardige toevoeging aan Doe of sterf zijn de rapteksten, die het thema van het boek concreter maken. Van Huijstee schrijft gemakkelijk leesbare zinnen die voor vooral jonge lezers erg begrijpelijk zijn. Hier en daar mist wat interpunctie, maar jonge lezers zullen er waarschijnlijk overheen lezen. De belevingswereld van de hoofdpersoon is echter vrij volwassen en de vraag is of elfjarigen zich daar echt al in herkennen. De hoofdpersoon had ook net zo goed een jaar of vijftien kunnen zijn. Heftige thema's komen namelijk voorbij, zoals het verlies van een ouder, de depressie van zijn vader en de detentie van zijn broer, waar eigenlijk geen diepgaande aandacht aan wordt besteed. Donnie uit zijn gevoelens vooral in muziek en vindt steeds meer moed om met zijn nieuwe vrienden op te trekken. Maar thuis heeft hij gedoe met zijn vader, die niet eerlijk tegen hem wil zijn. En zijn broer al net zo min. Op het moment dat het hem te veel wordt, ontploft hij. Hij schreeuwt zowel tegen zijn broer als zijn vader, waarna zij wonderbaarlijk genoeg alles op tafel leggen en de boel gaan uitspreken. Je kunt je afvragen of dat de juiste boodschap is die je moet uitdragen aan elfjarigen. Met schreeuwen los je namelijk niet in een keer de familieproblemen op.

De verhaallijn van Doe of sterf zou geloofwaardiger zijn geweest als Donnie meer hulp had gekregen vanuit bijvoorbeeld zijn juf en dat hij zou worden aangemoedigd om te praten over de problemen die hij heeft of ervaart. In plaats van dat zijn vader verliefd wordt op zijn juf en dat het dan ineens goed is thuis. Helaas wordt er dus niet ingegaan op hoe een kind goed kan leren omgaan met zijn problemen of waar hij hulp kan zoeken. Voor Donnie valt alles uiteindelijk vanzelf op zijn plek, maar dat is toch wat onrealistisch rondom deze thema's.

Al met al is Doe of sterf dus een aardige roman voor jonge lezers. Hoewel de beleefwereld van de hoofdpersoon niet helemaal overeenkomst met de gekozen schrijfstijl, zal het verhaal vooral aantrekkelijk zijn voor lezers tot ongeveer vijftien jaar. Ondanks de wat heftige thema's die passeren, maar waar niet diep op ingegaan wordt, blijft de verhaallijn dus helaas wat simpel. Het zal de oudere lezers vooral het gevoel geven dat er meer in had kunnen zitten.

Recensie: Doe of sterf - Maurits van Huijstee