• onze waardering

De dans van de tulpen - Ibon Martín RECENSIE

Recensie: De dans van de tulpen - Ibon Martín

Machinist Santi rijdt nietsvermoedend zijn trein door het prachtige Baskische landschap wanneer hij opeens zijn vrouw vastgebonden op een stoel op de rails ziet zitten. Hij kan niet meer op tijd remmen. De gruwelijke moord word live uitgezonden op Facebook en de publieke druk is hoog. Er wordt een nieuw team samengesteld om de moord op te lossen. Al gauw volgen er meer moorden, met allemaal één ding gemeen: het slachtoffer heeft een verse bloedrode tulp bij zich…

De dans van de tulpen van Ibon Martín begint heel vredig en sfeervol, maar dit slaat algauw om als de eerste moord wordt gepleegd. Deze balans tussen het prachtige Baskische landschap en de gruwelijkheden die er plaatsvinden blijft gedurende het hele verhaal aanwezig. Ibon Martín begon zijn carrière namelijk met het schrijven reisliteratuur, dus het is hem wel toevertrouwd om de setting op haast filmische wijze te omschrijven.

Niet alleen de omgeving, maar ook de personages zijn goed uitgewerkt. De hoofdpersonen zijn inspecteur Ane Cestero, die het team leidt, en agent Julia Lizardi, die er deel van uitmaakt. Cestero is een pittige tante: ze heeft tatoeages en piercings, speelt als drummer in een band, houdt van klimmen en is opvliegend. Maar ze heeft ook een kwetsbare kant en voelt zich door haar jeugd dicht betrokken bij slachtoffers van huiselijk geweld. Julia is een stuk zachter. Ze heeft moeite met afstand nemen en trekt zich de slachtoffers die ze in haar werk tegenkomt te veel aan. Dit duo heeft een prettige dynamiek en het zijn bovendien beide interessante personages om over te lezen.

Er zijn ook stukjes vanuit het ik-perspectief over het verleden van een onbekend personage geschreven. Deze stukjes zijn in eerste instantie een beetje bevreemdend omdat ze beginnen vanuit de ogen van een kind, maar ze blijken algauw een belangrijke rol in het verhaal te spelen. Daarnaast zijn er ook stukjes cursieve tekst, waarvan pas op het einde duidelijk is wie deze geschreven heeft en hoe ze in het verhaal passen. Boven elk hoofdstuk staan dag en datum, waardoor het nergens verwarrend wordt wanneer zich iets afspeelt.

Plotsgewijs heeft het team vrij lang nodig om het motief en de Tulpenmoordenaar zelf te vinden. Ze onderzoeken verschillende opties, wat soms wat afleid van de oorspronkelijke misdaad. Maar elke keer als je denkt dat het verhaal nu toch wat traag begint te worden, gebeurd er weer iets wat je aandacht grijpt. Het verhaal is daarmee spannend genoeg om je aan het lezen te houden. Bovendien is de spanningsopbouw naar het einde toe erg goed gedaan, waardoor je wilt blijven lezen om er achter te komen hoe De dans van de tulpen afloopt.

Daarnaast blijft het ook lang onduidelijk wie de dader is. Er zijn meerdere personages die mogelijk de dader kunnen zijn, onder wie de daadwerkelijke dader, maar toch neig je er als lezer naar om een onschuldig personage te verdenken. De dader is goed uitgewerkt en zijn beweegredenen zijn duidelijk. Dit maakt dat hij geen ‘’grote onbekende’’ is.

De dans van de tulpen is een goed uitgewerkte thriller. Ibon Martín heeft een fijne balans tussen persoonsontwikkeling en plotontwikkeling gevonden en dat leest prettig. Hoewel de spanningsboog af en toe wat inzakt, gebeurd er ruim genoeg om je aan het lezen te houden en hoe dichter je bij het einde komt, hoe meer je op het puntje van je stoel gaat zitten. 4 hartjes voor De dans van de tulpen!

Recensie: De dans van de tulpen - Ibon Martín

De dans van de tulpen

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Natalia, een bekende radiopresentatrice, wordt overreden door een trein. De machinist is haar man. Als hij haar ziet, vastgebonden op de rails met een delicate tulp in haar handen, is het al te laat. De felrode bloem is even mooi als zeldzaam in november. De heftige moordscène wordt live uitgezonden op Facebook. En Natalia blijft niet het enige slachtoffer…
    Een ondoorgrondelijke moordenaar met een verontrustende handtekening: bloedrode tulpen die achterblijven bij de vermoorde vrouwen. De slachtoffers hebben geen enkele relatie met elkaar, behalve steeds die vreselijke enscenering van hun dood en de griezelige aanwezigheid van verse tulpen in een seizoen waarin ze niet horen te bloeien.
    Inspecteur Ane Cestero reist af naar de regio om de complexe en hyperintelligente moordenaar in de val te lokken, een moordenaar die de schoonheid, rust en natuur van Urdaibai voor altijd zal veranderen.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen