De Echtgenotes - Tarryn Fisher RECENSIE

Recensie: De Echtgenotes - Tarryn Fisher

Thursday liep met Seth tegen de man van haar dromen aan. Er kleeft alleen toch een nadeel aan hem; een flink nadeel. Seth is polygaam en hierdoor moet ze hem met twee andere vrouwen delen. Hoewel ze allebei tevreden zijn met de situatie, kan Thursday niet meer ontkennen dat ze de laatste tijd wat irritaties ervaart. Ze vindt het niet meer genoeg om haar man alleen op de donderdagen voor zichzelf te hebben en de gedachte hieraan vormt jaloerse trekjes bij haar. De nieuwsgierigheid naar Seths andere vrouwen en hun persoonlijkheden wordt steeds groter. Als ze op een dag per toeval de naam en adresgegevens van een van de andere twee vriendinnen van haar man vindt, gaat ze op onderzoek uit. Maar is dat wel zo'n verstandige keuze van haar...?

Het verhaal leest verrassend vlot weg. De soepele schrijfstijl van Tarryn Fisher zorgt voor een gesmeerd relaas waarbij de pagina's voorbij lijken te vliegen. Hoewel het plot van De Echtgenotes een aantal flinke gaten bevat, belemmert dat toch nergens het leesplezier. Tijdens het lezen ontspruiten er een aantal vragen. Sommige krijgen een antwoord waardoor het voorgaande stuk een schoonheidsfoutje in het geheel lijkt te zijn. Andere vragen worden helemaal niet beantwoord. Toch zorgt het overschot aan welbehagen dat het tekort aan details wordt overtroffen en de interesse naar het onbekende zorgt ervoor dat het lastig wordt een pauze tijdens het lezen in te lassen.

De vertelling van De Echtgenotes geschiedt vanuit Thursday, waardoor je voornamelijk haar kwellingen tot je neemt. Langzaam maar zeker wordt de gedachtegang van de andere dames bekend, maar het duurt lang voordat de waarheid zich openbaart. Deze eenzijdigheid zorgt voor empathie naar de protagonist toe, maar tegelijkertijd werkt het als een stoorzender. Sommige passages draven namelijk te veel op dit karakter door. Het lijkt alsof Tarryn Fisher een uitweg zoekt door overdadige details neer te pennen die behoorlijk theatraal en hiermee ongeloofwaardig zijn. Het is leuk dat de auteur de lezer op het verkeerde been probeert te brengen, maar dit had ook op een andere, en waarschijnlijk veel treffendere, manier gekund. 

Qua spanning weet De Echtgenotes niet boven de middenmoot uit te steken. De tensie is maar matig aanwezig en beperkt zich voornamelijk tot psychiatrische stoornissen. Dit kan heel effectief zijn, maar de auteur valt regelmatig in herhaling waardoor een deel van de opgebouwde spanning teniet wordt gedaan. Er worden een aantal verrassingen onthuld, maar de speurneus onder de lezers zal de meeste al vanaf een flinke afstand herkennen. Spanning stapt opzij om plaats te maken voor drama; een overvloed aan drama. Deze gebeurtenissen zijn incidenteel zo ongerijmd dat ze lachwekkend worden. Hiermee wordt overigens wel een zwaar onderwerp heel luchtig gemaakt en dat is toch behoorlijk knap!

De Echtgenotes heeft een leuk en verrassend concept, maar een aantal imperfecties schroeven de geloofwaardigheid een flink stuk terug. De steeds terugkerende weelde vormt een obstakel in het geheel omdat het afleidt van het raadsel. Hoewel beide factoren zwakheid tonen, is het evenwel een boek waar je voldoende plezier uit kunt halen. Nieuwsgierigheid naar onverschrokken taboes zit in de genen van een mens. De dramatische wendingen zorgen ervoor dat het boek een prima tussendoortje is geworden.

Recensie: De Echtgenotes - Tarryn Fisher