De Academie - Astrid Boonstoppel  RECENSIE

Recensie: De Academie - Astrid Boonstoppel 

Em wordt uitgekozen om één jaar te mogen studeren in Huis Recourt, dat geleid wordt door Frédéric en Isabella Recourt. Em kijkt enorm op naar het stel en, ook al is Frédéric de blikvanger in de ogen van de meeste mensen, ze wil een vrouw als Isabella worden. De opleiding is zwaar en biedt vele uitdagingen en verrassingen. En die verrassingen zijn niet allemaal aangenaam... 

Astrid Boonstoppel bewijst, na Dit is hoe het ging, in De Academie opnieuw dat ze kan schrijven. De zinnen lopen zo natuurlijk dat het lezen je eigenlijk moeiteloos afgaat. Het voelt alsof het hele boek in één ruk is geschreven en nergens ook maar één aanpassing nodig heeft gehad. Dat zal de waarheid niet helemaal weerspiegelen, maar het toont vakmanschap aan als dat is wat je uitstraalt als auteur. Als Young Adult auteur heb je de zware opgave om de dunne lijn te bewandelen tussen te makkelijk en te moeilijk. Door het woordgebruik goed te laten aansluiten op de thema's en de zinsbouw toch zo te houden dat het goed te begrijpen is, zorgt Boonstoppel ervoor dat ze precies in evenwicht blijft op die lijn.  

De inhoud van De Academie ligt niet helemaal op hetzelfde niveau als de stijl van Astrid Boonstoppel en dat laat je als lezer op je honger zitten. Je hebt steeds het gevoel 'Wanneer komt de knaller?' en als wat dan de knaller moet voorstellen ten tonele komt, rijst de vraag hoe geloofwaardig dit is. Er zijn te veel losse eindjes, te veel zaken die onbenoemd blijven en daardoor als zwarte gaten aanvoelen die de aandacht opzuigen. Het is een bijzonder gegeven hoe je als lezer kan smachten naar elementen die níet beschreven zijn en die daardoor je leesplezier deels bederven. Iets wat heel erg voelbaar is tijdens het lezen van De Academie.  

De personages zijn passend voor het boek, maar bieden geen extra uitdaging. De Academie geeft geen ruimte voor karakterontwikkeling en dat heeft zijn weerslag op de diepgang die het geheel heeft. Em is een aangenaam hoofdpersonage, die erg goed getypeerd wordt door Isabella, een ander personage. Eigenlijk stijgt het hoofdpersonage nooit boven die beschrijving van intelligent, maar ietwat naïef uit en daardoor sprankelt ze ook niet. De andere leerlingen worden onvoldoende uitgewerkt om enige binding mee te krijgen en eigenares Isabella blijft tot het einde van het verhaal eigenlijk te vaag uitgewerkt om echt grip op te krijgen. Dat is voor sommige lezers een pluspunt, want het houdt de honger en de eigen verbeelding hoog, maar voor lezers die graag duidelijke verklaringen hebben voor alle daden is het eerder iets dat knaagt. 

De gestileerde cover is een plaatje en slaagt erin om een zeker mysterie uit te stralen. Iets wat ook terugkomt in, voornamelijk de eerste helft van, het boek. Boonstoppel kan het mysterie lang vasthouden, maar wanneer ze met de ontknoping op de proppen komt, ervaar je als lezer toch enige teleurstelling. Dit maakt dat De Academie een leuk verhaal is om tussendoor te lezen, maar niet het niveau haalt van Dit is hoe het ging, het debuut van Astrid Boonstoppel. De opzet is origineel en er is geprobeerd van er enkele belangrijke thema's, zoals feminisme, in te verwerken, maar het geheel verzandt toch in een verhaal dat nét te weinig uitgewerkt is om zich een blijvende plek in je geheugen toe te eigenen.

Recensie: De Academie - Astrid Boonstoppel