Om nooit te vergeten - Sarah Jio RECENSIE

Recensie: Om nooit te vergeten - Sarah Jio

Wanneer Kailey uit eten is in een chic restaurant met haar verloofde Ryan, staat ze bij het verlaten van het restaurant oog in oog met een magere zwerver. Als ze hem in zijn ogen kijkt herkent ze Cade McAllister, ooit de liefde van haar leven. Toen Cade tijdens hun relatie plotseling verdween, was Kailey er kapot van. Ze wist de brokstukken bij elkaar te rapen en ging verder met haar leven. Nu ze hem weer tegenkomt, besluit ze hem te helpen, in eerste instantie in het geheim. Maar hoever wil Kailey gaan voor ware liefde?

Om nooit te vergeten is een prachtige verhaal over verloren liefde en tweede kansen. Kailey is namelijk ontzettend gelukkig met Ryan maar wanneer ze Cade tegenkomt, wil ze hem helpen, zoals hij ooit haar leven heeft gered. Het verhaal wisselt tussen het heden en het verleden. Door deze vlotte afwisseling, ben je steeds nieuwsgierig naar het verdere verhaal. Je krijgt steeds iets meer puzzelstukjes om het verhaal iets completer te maken. Maar je vraagt je steeds af: wat is er nu precies gebeurt met Cade waardoor hij dakloos is geworden? De stukken in het verleden wekken veel nieuwsgierigheid op, omdat je steeds maar een heel klein stukje van de puzzel krijgt.

Bijzonder aan dit verhaal is ook de band tussen Kailey en Ryan, haar verloofde. Je merkt in het begin van het verhaal al, dat ze over bepaalde onderwerpen heel verschillend denken. Maar ze hebben respect voor elkaars standpunten en elkaars mening.

Sarah Jio schrijft in Om nooit te vergeten over twee interessante en belangrijke thema's: daklozen(opvang) en hersenletsel. Vooroordelen over daklozen komen op een mooie manier aan bod, bijvoorbeeld door de verdeeldheid hierover tussen Kailey en Ryan. Hersenletsel komt ook aan bod, niet zo oppervlakkig als het dakloos zijn, maar het komt zeker aan de orde. De titel past, op verschillende manieren, mooi bij het verhaal. Door het hersenletsel van Cade, is hij veel uit het verleden vergeten. De Engelse titel, Always, past misschien nog wel mooier bij het verhaal. Cade en Kailey hebben namelijk dezelfde tatoeage laten zetten, met het Franse woord altijd – toujours, wat natuurlijk perfect past bij de Engelse titel van Om nooit te vergeten.

Het verhaal in Om nooit te vergeten begint sterk, je zit al snel helemaal in het verhaal en bent nieuwsgierig naar de afloop! Hoewel het een prachtig verhaal is, is het einde (zonder veel te verklappen) misschien iets te veel een sprookje. Ondanks dat, is het een heerlijk verhaal, wat vlot en gemakkelijk te lezen is.

Al met al is Om nooit te vergeten een boek wat je in een ruk uitleest en waarbij je het moeilijk weg kunt leggen! Het is een verhaal om helemaal bij weg te dromen en je kunt je door de fijne schrijfstijl van Sarah Jio, bijna helemaal voorstellen hoe lastig de situatie is waarin Kailey zit. Een hartverwarmend verhaal!

Recensie: Om nooit te vergeten - Sarah Jio