De beproevingen van Apollo 4: De tombe van de tiran - Rick Riordan RECENSIE

Recensie: De beproevingen van Apollo 4: De tombe van de tiran - Rick Riordan

Apollo zit nog steeds gevangen in het lichaam van Lester, maar dat is wel het laatste waar hij zich druk om maakt. Met een dode halfgod achterin de auto is hij onderweg naar Kamp Jupiter, maar dan worden hij en Meg aangevallen. Met hulp vanuit het kamp - en een nieuwe opdracht - moet Apollo op zoek naar de tombe van de tiran. Dat gaat zeker niet zonder de nodige uitdagingen onderweg...

De tombe van de tiran is alweer het vierde deel in de serie De beproevingen van Apollo van Rick Riordan. Waar de verhalen van de schrijver begonnen als een verhaaltje voor het slapengaan voor zijn zoon, zijn de verhalen die hij verzonnen heeft inmiddels wereldwijd bekend. Het begon met Percy Jackson en de Olympiërs, maar groeide vervolgens met De Helden van Olympus in de wereld van de Grieken.

De boekenreeks over Apollo is los te lezen, maar leuker (en beter te begrijpen) als je de andere boeken ook gelezen hebt. Er wordt namelijk met regelmaat gesproken over dingen die gebeurd zijn in de andere boeken. Dan is het wel zo leuk om te weten waar het over gaat! Sowieso is het een absolute aanrader om de andere boeken van Rick Riordan te gaan lezen, mocht je dat nog niet gedaan hebben. Zeker weten dat je er net zo van zult genieten als van de avonturen van Apollo.

Wat je merkt bij het lezen van De tombe van de tiran, is dat Riordan met zijn publiek mee is gegroeid. De boeken van Percy Jackson waren nog relatief kinderlijk, maar stukje bij beetje is dat vervaagd. Zo begint dit boek van De beproevingen van Apollo met een lijkwagen met daarin het lichaam van een halfgod die overleden is in het vorige boek. Dan wordt de auto aangevallen door monsters die lijken eten - iets wat je in de Percy Jackson reeks nooit voorbij had zien komen. Het geeft je als lezer absoluut een ongemakkelijk gevoel, en voor boeken die voor jeugd geschreven zijn, gaat het ook redelijk ver. Toch slaagt Riordan erin om dit om te keren en toch al snel een lach op je gezicht te toveren.

¨Een geluid als Luciano Pavarotti's hoge c in Don Giovanni ontsnapte uit mijn keel.¨

Dit soort uitspraken zitten veel in De tombe van de tiran. Het is maar de vraag of het publiek van Rick Riordan bekend is met Pavarotti, maar waarschijnlijk is dat ook niet nodig: de rest van de zin geeft duidelijk genoeg aan dat het om een héle hoge noot gaat. Zo zitten er meerdere dingen in die misschien voor het jongere publiek niet meteen duidelijk zijn. Dit maakt het des te leuker om als volwassene zijn werken te lezen, omdat je extra grapjes of aspecten kunt ontdekken in de tekst.

De tombe van de tiran is een heerlijk boek wat snel wegleest. Je hebt gegarandeerd een lach op je gezicht bij het lezen. Ik kan je vertellen dat ikzelf ieder hoofdstuk wel een keer hardop heb gelachen om iets wat Apollo deed of zei! Gelukkig is het verhaal nog niet over, want Rick Riordan heeft nog een vijfde boek over Apollo geschreven, namelijk De toren van Nero. Hoog tijd om dat boek erbij te gaan pakken!

Recensie: De beproevingen van Apollo 4: De tombe van de tiran - Rick Riordan