Zo wit als sneeuw - Thea Zoeteman RECENSIE

Recensie: Zo wit als sneeuw - Thea Zoeteman

Wanneer Rika na een hersenbloeding mantelzorg nodig heeft, neemt haar dochter Christien dit op zich. Rita is erg dankbaar, maar voelt zich ook schuldig tegenover Christien. Rika heeft namelijk een groot geheim dat zwaar op haar drukt. Wanneer Rika een tweede hersenbloeding krijgt en in het ziekenhuis ligt, ontdekt Christien het geheim. Ze wordt overspoeld door vragen en de relatie met haar moeder komt op losse schroeven te staan.

De beschrijving op de achterkant van Zo wit als sneeuw maakt je al nieuwsgierig: wat is het geheim dat Rika met zich mee draagt? Het duurt even voordat je hierachter komt. Wanneer Christien een brief van haar moeder vindt, die Christien eigenlijk pas na Rika's dood zou mogen lezen, komt Christien achter het geheim. Als lezer kom je pas achter dit geheim, wanneer Christiens zus Marleen de brief leest. Vervolgens word je nieuwsgierig naar hoe afloopt tussen Rika en Christien: gaat het nog goed komen tussen moeder en dochter?

Zo wit als sneeuw is af en toe een beetje langdradig. Het leest lekker weg, maar er gebeurt niet heel veel in sommige delen van het boek. Ook speelt het geloof een grote rol in het verhaal. Rika, Christien en Marleen zijn christelijk en ze halen veel troost uit het geloof. Er worden regelmatig Bijbelteksten geciteerd. Wanneer je ook gelovig bent, kun je je waarschijnlijk nog beter verplaatsen in de hoofdpersonen. Wanneer dit niet het geval is, speelt het geloof soms een te grote rol in het verhaal.

Wel heeft Thea Zoeteman in Zo wit als sneeuw heel goed de onmacht omschreven. Wanneer Rika niet meer kan praten, voel je bijna haar frustratie wanneer ze haar gedachten en gevoelens niet kan uiten. Je bekijkt het verhaal eigenlijk vanuit drie kanten; Rika, Christien en Marleen. Het verhaal wordt niet vanuit een ik-perspectief beschreven, waardoor het soms misschien een beetje oppervlakkig blijft.

Ondanks een aantal heftige gebeurtenissen in het boek, heeft het einde van het boek ook wel weer iets weg van een feelgood. De verhaallijn komt tot een mooie einde, vooral omdat je op het einde van het boek toch wel nieuwsgierig bent naar de afloop van het verhaal!

Recensie: Zo wit als sneeuw - Thea Zoeteman