De Veleda Vloek - Chris Houtman RECENSIE

Recensie: De Veleda Vloek - Chris Houtman

De Veleda Vloek: adembenemende spanning in het Vierkeizerjaar

Na de Veleda-voorspelling vervolgt Chris Houtman zijn gepland drieluik met De Veleda Vloek. De exorbitant wrede keizer Nero overspeelt zijn hand in deze historische roman. De priesteres Elfleda lijkt de aangewezen persoon om de bejaarde zieneres Veleda op te volgen. Als deze haar opzadelt met de opdracht om de door de Romeinen geknechte Germaanse stammen te verenigen doet dat een fikse aanslag op haar innerlijk. Daar bij komt de bemoeienis van Amro, die de verwarring nog wat  opjaagt.

De verdeeldheid van de Germanen lijkt het onttrekken aan Romeinse heerschappij tot een missiën impossible te maken. Houtman mixt historie en fantasie tot een spannend geheel met een adembenemende climax. Hij voert hoofdrolspelers op met sterke karakters in een sfeer die je als lezer beklemt. In het jaar 68 na Christus komen kort na elkaar drie keizers op het pluche. De gewelddadigheid waarmee dat gepaard gaat is illustratief voor het tijdsgewricht. Het uitmoorden van steden en dorpen, met al hun kinderen, vrouwen en mannen, is de gewoonste zaak van de wereld.

De Veleda Vloek confronteert de lezer ook en vooral met de onmogelijke situatie bij de Germanen, die deels geïndoctrineerd zijn door de Romeinen en elkaar naar het leven staan. Je wordt diverse keren uit het verhaal getrokken wanneer de woorden droogkloot, azijnpisser en boerenlul voorbij komen. Het ontblote verleden haaks op het heden. Houtman houdt het tempo hoog met voortdurende schakelingen. En passant krijg je een flinke brok vaderlandse geschiedenis mee. Lugdunum (Katwijk) en Praettorium Agrippina (Valkenburg in Zuid-Holland) en Matilo (Leiden Roomburg)  waren plaatsen waar het gebeurde.  Ze maakten deel uit van het Romeinse fort, de Limes.

De opkomst van het christendom is ook aan deze tijd gehecht. De Romeinen met een veelheid aan (af)goden lieten zich misprijzend uit over die ene uit Juda. In het streven naar de gunst van hun goden werden door de Veleda mensen geofferd. Het vergt nogal wat aanpassingsvermogen om je los te maken van anachronisme en de heersende mores in de eerste eeuw na Christus op waarde te schatten. De befaamde Naturalis Historia van Plinius de Oudste krijgt in deze jaren gestalte. De encyclope die op het vlak van de wereldbeschouwing een brug van het toen met het nu maakt.

Een boek dat met veel vaart is geschreven en waarin allerlei zijpaden uiteindelijk toch op de hoofdweg uitkomen. Heel waardevol zijn de toegevoegde Bronnen van inspiratie die je bij de overpeinzing een grote steun bieden. Ze voorzien je van de feitelijke gegevens waar omheen de auteur in deze aflevering van de Veleda-trilogie een boeiende aansprekende historische roman heeft gevlochten. Velen zullen reikhalzend uitzien naar het afsluitende deel: de Veleda erfenis.

Recensie: De Veleda Vloek - Chris Houtman