Thuis in mezelf - Rupi Kaur RECENSIE

Recensie: Thuis in mezelf - Rupi Kaur

Het genieten bij de dichtbundel Thuis in mezelf van Rupi Kaur begint al voordat je het boekje openslaat. De textuur van het omslag voelt zacht aan, alsof je over fluweel strijkt. De titel en de naam van de dichter zijn in eenvoudige, vloeiende letters geschreven binnen zachte lijnen die een omlijsting, als het ware een lichaam (de originele titel luidt Home body) vormen. De matzwarte letters, de olijfgroenachtige lijnen om de letters heen en de zacht-bruine achtergrond vormen een harmonieus geheel. Verder is de bundel klein en niet dik, waardoor je het gemakkelijk met je meeneemt. Dat is fijn voor wie zijn mooiste dichtbundeltje graag met zich meeneemt om, zomaar ergens zittend, er wat in te kunnen bladeren en opnieuw te genieten van een uitverkoren gedicht.

De vertaling uit het Engels van Anke ten Doeschate leest heel prettig.

Wanneer je bladert door de dichtbundel thuis in mezelf, vallen je meteen een paar mooie dingen op: de bundel is ingedeeld in vier 'hoofdstukken', geest, hart, rust, ontwaken, die van elkaar gescheiden worden door matzwarte bladzijden. Als deze bladzijden van tekst voorzien zijn, is die in het wit. Verder heel veel tekeningen. Op het eerste gezicht zijn het gewoon tekeningen, maar lees je het gedicht dat er bij staat, dan zie je dat de tekening in al haar eenvoud precies weergeeft wat je voelt bij het lezen van het gedicht. Kaur gebruikt geen hoofdletters, geen leestekens. Zij zou gezegd hebben 'dat ze geniet van de gelijkheid van de letters en dat de stijl haar kijk op de wereld weerspiegelt'. Kaur (1992) wier eerste boek Milk and Honey (2014) een internationele bestseller werd, emigreerde op jonge leeftijd met haar ouders uit India naar Canada. Haar moeder zou haar ertoe aangezet hebben om daar waar zij haar gevoel (nog) niet kon uiten met woorden, dit met tekeningen te doen.

Vrijwel alle gedichten nodigen uit tot herlezen, sommige ook tot memoriseren omdat ze je een hart onder de riem steken.

In de bundel staan gedichten die een groot leed bloot leggen dat eigenlijk te pijnlijk is voor woorden. Dat zijn de gedichten die over seksueel misbruik van minderjarigen gaan. Maar ook de gedichten over het zware leven van immigranten en vluchtelingen raken je.

In het volgende gedicht laat Rupi Kaur zien wat je jezelf kunt aandoen (uit geest):

             mijn geest dwaalt af naar duistere hoekjes

             en keert terug met redenen

             waarom ik niet goed genoeg ben

Simpel en mooi is ook het volgende gedicht (uit geest):

               je bent het niet kwijt

              geluk is er altijd geweest

              - je verloor het alleen uit het oog

In rust lezen we gedichten die zeggen dat eigenwaarde niet ontleend moet worden aan hard werken of aan overuren draaien, wat immigranten vaak doen uit angst hun onderbetaalde baantje te verliezen; dat je je niet moet laten leiden door angst om niet (genoeg) productief te zijn.

In rust staan verder ook mooie, subtiel verpakte adviezen over hoe je je gelukkiger kunt voelen:

               het geluk werd oud

               terwijl het op me wachtte

               en ik werd oud

               terwijl ik zocht naar geluk

               op plekken waar zich dat niet bevindt

In ontwaken treft de lezer een aantal gedichten aan waarvan de kern is dat je moet opkomen voor jezelf, dat je dat waard bent:

               laat van je horen

               zeg wat je moet zeggen

               het voelt goed om jezelf

               je leven toe te eigenen

Het is ondoenlijk hier alle mooie gedichten weer te geven of op te sommen. Bovendien is de keuze altijd een subjectieve.

Maar in deze bundel die thema's als vrouw-zijn, vriendschap, depressie, zelfbewustzijn, tevredenheid en geluk centraal heeft staan, vindt iedere lezer gedichten die hem inspireren tot nadenken, tot bezinning over de eigen identiteit en levenswijze, over de eigen plaats in het geheel van de wereld om zich heen. Een mooie bundel om jezelf of een vriendin cadeau te doen!

Recensie: Thuis in mezelf - Rupi Kaur