Toevluchtsoord - Jérôme Loubry RECENSIE

Recensie: Toevluchtsoord - Jérôme Loubry

Als Sandrine hoort dat haar grootmoeder, die ze nooit heeft gekend, is overleden, reist ze af naar het eiland waar deze heeft gewoond en is overleden. Al snel realiseert Sandrine zich dat er iets niet klopt.

Wanneer inspecteur Damien Bouchard wordt opgeroepen omdat er een jonge vrouw op het strand is aangetroffen die onder het bloed zit, komt hij oog in oog te staan met een zwaar getraumatiseerde Sandrine. Ze beweert een vreselijk geheim te hebben ontdekt op een eiland niet ver van de Franse kust. Alleen bestaat dat eiland helemaal niet…

Toevluchtsoord maakt direct vanaf de eerste bladzijde nieuwsgierig en dit wordt doorgezet in de rest van het boek. Er zijn een aantal dingen waarvan je voelt dat er meer achter steekt, maar je weet niet wat dat dan precies is. Ook de ondertoon van het verhaal voorspelt dat er iets niet in de haak is en dat gevoel wordt steeds sterker. Het duurt dan ook niet lang voordat je in het verhaal getrokken wordt. Jérôme Loubry’s fijne schrijfstijl helpt hier ook absoluut aan mee.

Toevluchtsoord is opgedeeld in vier delen. In het eerste deel zijn de wisselde perspectieven duidelijk aangegeven door een naam en datum boven elk hoofdstuk. In de daarop volgende delen is dit niet gedaan, maar is dit ook niet echt nodig om duidelijk te hebben vanuit wiens perspectief je leest en in welke tijdlijn die persoon zich bevindt. De personages zijn stuk voor stuk interessant en goed uitgewerkt. Ze dragen ook allemaal bij aan het plot en zijn daardoor onmisbaar.

Dat plot zit dan ook bijzonder knap in elkaar, met subtiele hints waarvan de betekenis later duidelijk wordt. Elke keer als je denkt dat je doorhebt hoe het allemaal zit, komt er een plottwist die duidelijk maakt dat er nog zoveel meer is. Daardoor blijft Toevluchtsoord tot op het laatste moment verrassen. Het is hierdoor een complex boek, maar het wordt nergens verwarrend, wat prettig leest. Wel moet je je aandacht er bij houden, maar dat is niet moeilijk.

Het gedicht De elfenkoning van Goethe speelt een belangrijke rol en je vindt dan ook regels uit dit gedicht terug in het verhaal. De omgeving is op zo’n manier beschreven dat je je er makkelijk een beeld bij kan vormen en draagt bij aan de sfeer. Zo voorspeld de onheilspellende en kleurloze sfeer rondom het eiland al dat er iets gruwelijks heeft plaatsgevonden en de rest van het boek is zeker niet minder heftig. Daar kan ik weinig over zeggen zonder spoilers weg te geven, maar wees je hier van bewust voor je besluit dit boek op te pakken.

De ontknoping is sterk en geloofwaardig. Het hele verhaal komt samen en pas als je het boek uit hebt, zie je volledig wat een knap gelaagd verhaal Jérôme Loubry heeft gewoven.

Wat een boek! Dit is een complexe, gelaagde en steengoed geschreven psychologische thriller. 5 hartjes voor Toevluchtsoord.

Recensie: Toevluchtsoord - Jérôme Loubry