• onze waardering

Stille Duisternis - Fenneke Zwaaneveld RECENSIE

Recensie: Stille Duisternis - Fenneke Zwaaneveld

Vera wil zich in haar tussenjaar focussen op haar schilderkunst en proberen om de drempel over te stappen haar werk eindelijk ook eens aan anderen te laten zien. Hoe kan ze anders ooit naar de kunstacademie? De relatie met haar vrinden en familie is niet altijd even makkelijk, maar die wordt nog vreemder wanneer er opeens een duisternis over de wereld komt te hangen. Een duisternis die alle vreugde en kleur uit het leven haalt... 

Fenneke Zwaaneveld neemt de lezer mee naar de wereld van hoofdpersonage Vera. Bepaalde elementen uit het leven van de tiener zullen herkenbaar aanvoelen, zoals de onzekerheid wat betreft de toekomst en hoe je je plek in de wereld probeert te vinden, maar Zwaaneveld maakt in Stille Duisternis veel gebruik van metaforen en een karikaturale plaatsing van karaktertrekken van de personages waardoor het verhaal een stuk gecompliceerder wordt. Bij de start van het boek zijn die aspecten en de bedoeling ervan niet helemaal duidelijk, waardoor je het als lezer eigenlijk verkeerd interpreteert. 

Het is moeilijk om geen spoilers weg te geven, wanneer er gesproken wordt over de aanvang van het boek en hoe je daar als lezer helemaal anders tegenaan kijkt wanneer je bij het einde van het verhaal gekomen bent. In ieder geval is het meer dan de moeite om bepaalde passages opnieuw te gaan lezen na het dichtslaan van Stille Duisternis en zo de precieze bedoelingen van Zwaaneveld eruit te halen. Eigenlijk is het jammer dan de auteur niet meer hints heeft gegeven al vanaf de eerste bladzijde dat ze gebruik maakt van een stukje magisch realisme en metaforen. Dat had de diepgang aanzienlijk kunnen verhogen én daarmee samenhangend de waardering die je tijdens het lezen voor het verhaal hebt.  

Het taalgebruik van Fenneke Zwaaneveld is erg eenvoudig en biedt weinig uitdaging voor de geoefende lezer. De personages bevinden zich op de overgang van puberteit naar jongvolwassenheid en dat is een behoorlijk interessante leeftijdsgroep die nog wel eens over het hoofd wordt gezien. Toch kan je het gevoel te maken te hebben met jongere personages, dan ze in werkelijkheid zijn, moeilijk van je afschudden tijdens het lezen en dat is voor het overgrote deel te wijten aan de schrijfstijl. Zwaaneveld gebruikt ongecompliceerde zinsconstructies en woorden uit de dagelijkse spreektaal. Dit, in combinatie met het ruime lettertype, zorgt ervoor dat je Stille Duisternis in enkele uren uitgelezen hebt en dat het voelt alsof er toch te weinig 'body' in het verhaal zit. 

De personages zijn, door de weinige diepgang, moeilijk om jezelf mee te identificeren. Ze hebben allemaal hun problemen en die komen ook goed naar voren, maar het is lang niet altijd duidelijk hoe deze moeilijkheden bijdragen aan het verhaal. Stille Duisternis wordt daardoor af en toe een opeenstapeling van negatieve gevoelens, zonder dat je daar als lezer echt raad mee weet. Enige samenhang of doelgerichtheid mist op die momenten en dat zorgt ook voor een stukje bederf van het leesplezier.  

Stille Duisternis heeft, achteraf gezien, veel potentie, maar het is jammer dat Fenneke Zwaaneveld voor deze opzet heeft gekozen van het geheel. Het idee achter het verhaal was beter tot zijn recht gekomen mits er andere accenten waren gelegd én de schrijfstijl een stuk volwassener was geweest. Stille Duisternis is stiekem een heel waardevol boek, met een prachtige en ingrijpende boodschap die elke jongere mag en misschien wel móet horen, maar de boodschap wordt te bedekt gehouden, zowel in de PR rond het boek als tijdens het lezen zelf.

Recensie: Stille Duisternis - Fenneke Zwaaneveld

Stille Duisternis

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Een mysterieus wolkendek verschijnt aan de hemel en hult de wereld in duisternis. De mensen in Vera's omgeving beginnen zich anders te gedragen. Nog even kan Vera genieten van dat wat ze het liefste doet: schilderen, het liefst bloemen. Maar die verwelken en de kleuren verdwijnen. En buiten dreigt gevaar.

    De veranderingen in Vera's familie en vriendengroep eisen al haar aandacht op. Thuis lopen de dingen uit de hand, de wanhoop komt steeds dichterbij. En dan verschijnt de schim. Is er nog een weg terug naar het licht?

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen