Avondrood - Bes Ceyssens RECENSIE

Recensie: Avondrood - Bes Ceyssens

Nathan kwam op zijn twaalfde als wees terecht in het bordeel van Madame Rosella. Zij heeft hem gedurende de jaren die volgden opgeleid tot spion, waarbij hij geheimen ontfrutselt door zijn charme in de strijd te gooien. De Franse Revolutie is in volle gang en Nathan heeft geen idee voor welke partij hij zijn opdrachten uitvoert. Dat kan hem trouwens ook niet zoveel schelen, tot hij Aurore ontmoet... 

De periode van de Franse Revolutie kennen we uit de literatuur vooral door Les misérables van Victor Hugo en Een veiliger oord-trilogie van Hilary Mantel. Dat zijn vrij lijvige epossen en Bes Ceyssens biedt de jeugd met Avondrood nu een beter verteerbaar alternatief om deze woelige tijden te ontdekken.  

Avondrood speelt zich af tegen de achtergrond van de Franse Revolutie en dat drukt een grote stempel op het verhaal. Het maakt het verhaal ook een stuk interessanter, dan wanneer het zich in een andere setting had afgespeeld. Ten slotte is het eigenlijke verhaal dat van Nathan en hoe die zichzelf en zijn familiegeschiedenis leert kennen, én hoe hij verliefd wordt. De intriges en gevaren van zijn werk als informatieverzamelaar bieden een spannend kader en laten de lezer kennismaken met de werking van de revolutionairen ten tijde van de Franse Revolutie.  

Het mag duidelijk zijn dat Avondrood een cocktail aan elementen bevat die steeds in elkaar overvloeien. Spanning, liefde en vriendschap wisselen elkaar af en dat geeft het geheel een erg dynamisch gevoel. Er zit erg veel vaart in het verhaal en je hebt het gevoel dat je Avondrood in een zucht uitleest. Deze vaart gaat wel ten koste van de diepgang en af en toe zijn de sprongen van Bes Ceyssens wel erg groot. Als je ze voor lief neemt en niet te veel nadenkt tijdens het lezen, gaat het niet in de weg van het leesplezier zitten. Toch zie je de kansen op verdieping die Ceyssens niet heeft gepakt en dat is natuurlijk jammer. 

De schrijfstijl van Bes Ceyssens is er absoluut eentje zonder veel poespas. De zinsconstructies zijn vlot te lezen en het woordgebruik neigt naar de makkelijke kant. Dit speelt ook mee in de hoge vaart van het boek waar hierboven al over gesproken wordt. Door het gebruik van termen die bij de tijdsperiode passen, krijgt het verhaal van Avondrood wel de goede sfeer mee en waan je je als lezer echt aan het einde van de 18e eeuw.  

De personages zijn talrijk, zonder dat het ingewikkeld wordt. Ondanks de geheimen en intriges, blijft het voor de lezer altijd duidelijk wie aan welke kant staat en hoe Nathan er zich toe verhoudt. Hoofdpersonage Nathan had nog beter uitgewerkt mogen worden en dat geldt ook voor nevenpersonage Aurore. Nu staan de personages in dienst van het verhaal, maar komen er geen verrassingen bovendrijven en daardoor wordt het geheel wat voorspelbaar.  

Avondrood is een prettig leesbaar jeugdboek met een historisch tintje. Het is interessant, maar blijft toch net te veel op de vlakte om na het lezen langere tijd te blijven hangen in het geheugen. 

Recensie: Avondrood - Bes Ceyssens