Schaduwstad - Elizabeth Day RECENSIE

Recensie: Schaduwstad - Elizabeth Day

Sir Howard Pink is miljonair en daar heeft hij zelf hard voor gewerkt. Hij vindt zichzelf daarom ook nét wat beter dan de rest. Hij heeft geld in overvloed, maar is toch ongelukkig. Sinds zijn dochter Ada zestien jaar geleden vermist raakte is hij niet meer dezelfde man. Terwijl hij nog steeds bezig is het verdriet te verwerken, komt hij tijdens zijn proces in aanraking met enkele mensen. Zo werkt Esme Reid bij de krant en wil zij Howards verhaal graag schrijven. Beatrice is gevlucht uit Oeganda en werkt als kamermeisje in het hotel waar Howard soms heen gaat om te rouwen. En Carol is een vrouw op leeftijd die om het overlijden van haar man treurt, en zich afvraagt of de buurman niet een geschikte man voor haar alleenstaande dochter zou kunnen zijn. Allen leven hun eigen leven in verschillende (sociale) klassen in Londen, en ieder draagt zijn of haar verleden met zich mee. Maar ze hebben ook allemaal iets met elkaar gemeen; ze hebben allemaal te maken met een belangrijk en onverwerkt verlies.

In Schaduwstad draait het om schurende verhoudingen binnen de Britse klassenmaatschappij. Vier hoofdpersonages maken deel uit van deze zelfde maatschappij, en hoewel er hedendaags niet officieel sprake is van klassen, maakt auteur Elizabeth Day tergend duidelijk dat er wel degelijk een grote ongelijkheid bestaat tussen verschillende groepen mensen binnen de maatschappij. Vanaf de eerste pagina's toont zij dit door Howard te portretteren als rijke en arrogante man die neemt wat hij wil hebben. Zelfs al gaat het ten koste van anderen. Beatrice daarentegen heeft vanwege haar seksuele geaardheid haar vaderland moeten ontvluchten en besluit vervolgens dat zij voor zichzelf moet opkomen, het heft in eigen handen moet nemen. Want ondanks dat het leven in Londen veiliger is dan thuis, ze wordt toch niet altijd gezien en behandeld als volwaardig mens. Het contrast tussen deze personages is immens, maar het is ook mooi dat ze elkaars ogen openen.

Day weet in Schaduwstad de verschillende karakters op een zeer geloofwaardige manier te tekenen. Haar journalistieke achtergrond sijpelt in haar schrijfstijl door, die observerend en zeer gedetailleerd is. Maar het leest geenszins traag. Wel zal je als lezer in de eerste hoofdstukken wat meer moeite moeten doen om je de karakters eigen te maken. Niet alleen zoomt elk hoofdstuk in op een ander personage met zijn of haar verhaal, maar wordt dat ook vanuit de derde persoon verteld. Hoewel je daardoor er iets langer over doet om je verbonden te voelen met de karakters, vloeien de verschillende verhalen al snel in elkaar over en vallen de verhoudingen op zijn plek.

Het is echter jammer dat Day voor Schaduwstad een toch wel 'paradijselijk' einde heeft geschreven, wat gezien de mooie opbouw van het boek toch enigszins onbevredigend is. En als we toch kritisch zijn, dan was de vertelling van de aanranding van Beatrice wel erg onrealistisch en denigrerend naar het personage en naar de vrouwen die zij vertegenwoordigt. Een jammerlijke tekortkoming, maar die Day gedurende de rest van het boek te boven komt. Bovenal gaat Schaduwstad over rouw, schuld, berouw en verzoening. Diepgaande thema's die in deze roman waardig aan de orde komen. Hoewel er veel sprake is van melancholie en treurnis, komt er ook een stukje vrolijkheid en humor, en zelfs ook spanning om de hoek kijken, wat de roman weer volledig in balans brengt. Kortom, Schaduwstad is absoluut een roman die zijn plekje binnen de literatuur heeft verdiend en gelezen zou mogen worden.

Recensie: Schaduwstad - Elizabeth Day