Hildes droom - Marie Lamballe RECENSIE

Recensie: Hildes droom - Marie Lamballe

Wiesbaden, 1945. Als eindelijk de oorlog voorbij is, gaat de jonge Hilde Koch aan de slag met Café Engel. Het café is tijdens de oorlog nog in tact gebleven en Hilde wil dan ook het familiebedrijf herstellen. Zo kan ze het café weer tot leven brengen en de liefde en vreugde - die er tijdens de oorlog niet kon zijn - weer tot leven brengen. Helaas loopt dit niet zoals gepland en komt een ongewenste bezoeker dit plan volledig verpesten. Hij brengt een duister geheim met zich mee die de familie dreigt kapot te maken en de herinneringen uit oorlog komen in volle kracht weer terug. 

Hildes droom is een boek waar je je aandacht echt voor nodig hebt. Het kost veel tijd om je helemaal in het verhaal te laten zuigen en Marie Lamballe blijft in het begin veel in de 'uitlegstand'. Ook de hoeveelheid personages en de flashbacks, maakt het telkens wat lastig om je echt in het verhaal te trekken. Dit kost best nogal wat pagina's eer dit gebeurt en voor jou - als lezer - je eindelijk begrijpt wie wie is in Hildes droom.

De schrijfstijl van Marie Lamballe bevat vooral veel lange zinnen. Zo merk je ook dat het boek uit het Duits is vertaald, want sommige zinnen zijn te letterlijk vertaald. Een voorbeeld hiervan is de uitdrukking 'je had er flink de sokken in'. Na wat research blijkt dit een oude uitdrukking te zijn, welke rond 1914 werd gebruikt. Het betekent ergens voor weglopen. Zo staat het boek vol met lange zinnen en moet je hier echt je hoofd bijhouden. De schrijfstijl is dan ook echt vooral voor gevorderde lezers.

De personages zijn interessant en houden het verhaal levendig. Zo zijn alle personages verbonden aan Café Engel. Je volgt onder andere dochter Hilde die een bijzondere band heeft met het café, net als een Joodse onderduikster. De personages zijn allemaal erg verschillend, dat maakt Hildes droom boeiend om te lezen. Ook de voorstelling die je kunt maken van de omgeving is goed uitgewerkt. Zo beschrijft Marie Lamballe tot in details de locaties.

Hildes droom is een prima begin als eerste deel van een trilogie. Je merkt dat het bijna 500 paginatellende boek, de tijd neemt om zich te focussen op de beschrijving en de kennismaking met alle personages. Hierdoor komt het daadwerkelijke verhaal wat langzaam op gang, maar uiteindelijk kun je je wat meer inleven en hopelijk zet deze trend zich gelijk voort vanaf de eerste pagina van het tweede deel over Café Engel.

Recensie: Hildes droom - Marie Lamballe