De Onvolmaakten - Ewoud Kieft RECENSIE

Recensie: De Onvolmaakten - Ewoud Kieft

In een wereld waar veel veranderingen hebben plaatsgevonden en het leven beheerst wordt door 'gelukkig' zijn, krijgt Cas het steeds moelijker om net dat gevoel te vinden. Hij verzandt in een leegheid die hij met geen mogelijkheid opgevuld krijgt. Ook de entiteit die aan hem gekoppeld is sinds zijn tienerjaren, een vorm van kunstmatige intelligentie die Gena wordt genoemd, kan hem niet behoeden voor de keuzes die zijn leven onherroepelijk zullen veranderen. Alles wordt in gang gezet wanneer hij een lid van De Onvolmaakten ontmoet.  

Toekomstromans schrijven is een vak apart. Een deel van de werkelijkheid zoals de lezers die nu op het moment kennen, moet omgezet worden in een toekomstbeeld waarin, in het geval van De Onvolmaakten, toch wel ingrijpende veranderingen hebben plaatsgevonden. Ewoud Kieft probeert de geheimzinnigheid te bewaren, wat betekent dat je als lezer toch wel zoekende bent in hoe de wereld er precies uitziet. Op een gegeven moment heeft dit ook invloed op het leesplezier, met name omdat je niet helemaal begrijpt hoe Gena precies werkt. De applicatie, waarbij er een soort virtuele levenspartner gekoppeld wordt aan de mensen, wordt niet echt uitgelegd, maar je moet al lezende de details ontdekken.  

Het is een heel interessant gegeven, dat de mens nooit meer alleen is, maar altijd een vertrouwenspersoon naast zich heeft die hem helpt in het maken van keuzes of het verwerken van gevoelens. Wat je wel merkt, en wat tegelijk een kritische noot is op onze samenleving zoals we die nu al kennen, is dat de mensen helemaal afgesloten raken van wat er 'in real life' rondom hen gebeurt. Ewoud Kieft legt in De Onvolmaakten zo een vergrootglas op een aspect waar iedereen zich waarschijnlijk ooit al aan heeft geïrriteerd. Je zit in een ruimte vol mensen, maar niemand praat met elkaar, maar iedereen is 'online'.  

Ook Big Brother is niet ver weg en dat is ook een logisch gevolg van de veranderingen die hebben plaatsgevonden. Door iedereen te koppelen aan een centraal systeem, Gena, en door de enorme hoeveelheden tijd die iedereen online doorbrengt, kan een individu bijna geen geheimen meer hebben voor de overheid. Angstaanjagend eigenlijk en dat levert toch een dreigend gevoel op tijdens het lezen. Je gaat er wel meer door nadenken en jezelf afvragen of dat de samenleving is waar we naartoe willen. 

Het toekomstbeeld wordt gekoppeld aan een zoektocht van het hoofdpersonage naar zijn eigen identiteit. Cas is 32 en hij ervaart de perfecte wereld waarin hij leeft steeds meer als een straf. Gena voelt dit en probeert hem te stimuleren, te sturen zelfs en dat levert een beeld op van Cas waar je als lezer weemoedig tegenaan kijkt. Je wil hem een schop onder zijn kont geven want je wil hem behoeden voor wat komen gaat, ook al weet je dat je te laat komt door de manier waarop het verhaal is opgebouwd. Cas is geen aantrekkelijk personage, omdat je gewoon heel moeilijk connectie met hem kan maken. Net die afstand, die ook wordt gecreëerd door de manier waarop het verhaal verteld wordt, namelijk door de ogen van Gena, genereert een soort nieuwsgierigheid. Je wil hem analyseren, begrijpen waarom hij zich gedraagt zoals hij doet. Ewoud Kieft laat je meekijken, zonder je emotioneel te veel te betrekken. 

De Onvolmaakten is een interessante roman, die prikkelt, maar ook soms overmatig uitdaagt. Ewoud Kieft laat de lezer soms te veel in het ongewisse waardoor je op drift raakt. Je snapt niet helemaal wat alle woorden betekenen en hoe de samenleving in elkaar zit en daardoor komt het verhaal minder goed binnen. De ontknoping is niet zo spectaculair als waar je in eerste instantie op had gehoopt en toch is De Onvolmaakten absoluut een roman om na te beschouwen. Ewoud Kieft maakt connecties met onze eigen maatschappij die absoluut de vinger op de zere plek leggen.  

Recensie: De Onvolmaakten - Ewoud Kieft