100% Coco Tokyo - Niki Smit RECENSIE

Recensie: 100% Coco Tokyo - Niki Smit

Modetijger Coco krijgt een aanbod om in Japan mee te doen aan een uiterst populaire tv-show. In The Big Kawaii Show draait het allemaal om schattigheid en het is hét uithangbord van de hele Kawaii-cultuur. Coco sluit vriendschap met één van de andere kandidaten, de Franse Colette, en ze voelt de vlinders in haar buik fladderen wanneer ze de Japanse Yuki ontmoet. Toch komen er ook al snel barsten in het schattige uiterlijk van het hele Kawaii-gebeuren. Is het eigenlijk wel allemaal zo leuk wat er gebeurt? 

Niki Smit neemt afscheid van Coco met dit boek en dat doet ze natuurlijk in stijl! Waar kan je je populaire hoofdpersonage anno 2021 beter heen sturen dan Tokyo. Ok, de Olympische Spelen zijn in 2020 niet doorgegaan, maar dat gaat in 2021 wel gebeuren en dat maakt de Japanse hoofdstad tot thé place to be. Het mooie van 100% Coco Tokyo is, dat er aandacht wordt geschonken aan een voor ons minder bekend deel van de Japanse cultuur, dat daar toch uiterst populair is. Niki Smit probeert alle facetten van de Japanse cultuur te belichten en dat doet ze door doorheen het hele verhaal omkaderde stukken tekst te plaatsen die achtergrondinformatie geven over verschillende elementen die aan bod komen. Of je dit boek nu als jongere of als volwassene leest, er valt op deze manier veel nieuws te ontdekken! 

100% Coco Tokyo voelt een stuk volwassener dan de voorgaande boeken in de reeks. Niet zozeer qua schrijfstijl en beleving van de hoofdpersonages, maar wel qua onderliggende boodschap. Er is duidelijk aandacht voor de uiterlijke schijn van een populaire cultuur en hoe die vanuit een verkeerd gedachtegoed kan ontstaan en zo druk legt op de jeugd die er mee in aanraking komt. Eigenlijk is het allemaal nog veel ingewikkelder, want de Kawaii-cultuur werkt natuurlijk zo goed omdat er in Japan een vruchtbare voedingsbodem voor is en dat is voor een buitenstaander niet altijd goed in te schatten. Niki Smit doet heel erg haar best om de jeugdige lezers er toch voldoende bewust van te maken en ze er kritisch over te laten nadenken.  

100% Coco Tokyo blijft qua schrijfstijl en lay-out erg dicht bij de vorige boeken. Het fluo-roze is niet weg te denken en ook de dagboekstijl en de spreektaal zijn weer terug te vinden. Coco's vriendje Bruno krijgt in dit deel een duidelijke stem door fragmenten uit zijn dagboek. Dat is zeker een welkome afwisseling in de manier waarop het verhaal gepresenteerd wordt.
Natuurlijk is een deel van de charme de manier waarop Coco interageert met haar omgeving, maar toch is het een dunne lijn tussen energierijk en enthousiast aan de ene kant, en druk en kinderlijk aan de andere kant. Af en toe komt Niki Smit in een gevaarlijk gebied waarbij ze kans heeft om de lezer te gaan irriteren.  

Door de onderliggende problematiek die bij de Kawaii-cultuur hoort, knelt de bekende enthousiaste stijl ietwat. Dit is opvallender dan in de vorige delen van de reeks en dat is het resultaat van het groeiproces waar Niki Smit samen met haar personage Coco in zit. Jammer dat dit het laatste deel in de reeks is, want anders was het interessant geweest om te zien waar het heen ging. 100% Coco Tokyo is opnieuw een kleurrijk verhaal vol mode en tiener-troubles, én interessante weetjes over Japan. Leerrijk en entertainend, maar in zijn geheel net te oppervlakkig.

Recensie: 100% Coco Tokyo - Niki Smit