Als doden spreken - Mel Hartman RECENSIE

Recensie: Als doden spreken - Mel Hartman

Als doden spreken is het tweede deel van de Dodenreeks, geschreven door Mel Hartman. Hoofdpersoon is April, zij woont op aarde, maar is geboren op Terr, de wereld waar je naar toe gaat als je droomt. April is geen mens, maar ze is half ripper en half sirene. Dankzij het sirenenbloed van haar moeder kan April toveren met haar stem. Ze kan mensen beïnvloeden en de waarheid laten spreken, ze kan doden tijdelijk weer tot leven wekken, maar ze kan ook doden met haar stem. April worstelt met haar gave, hoewel die soms heel handig is, is ze niet trots op de duistere kant ervan. De invloed van haar ripperhelft is nog steeds niet helemaal duidelijk.

Dankzij Als doden spreken kom je erachter dat onze aarde niet bevolkt is door alleen mensen, maar dat er ook veel andere wezens leven. Misschien vind je mensen soms opvallend, maar kan je er de vinger niet achter leggen. Het zou maar zo kunnen dat je dan toch te maken hebt met een heks zoals Hortensia of Mike, of met een dwerg zoals Pat... Wees ook altijd voorzichtig en op je hoede, want niet alle wezens van Terr die hier op aarde leven hebben goede bedoelingen!

In dit tweede deel brengt April vooral veel tijd door op Terr. In het vorige boek heeft ze er al voor gezorgd dat er geen pretpark van Terr gemaakt zal worden, maar nu moet ze er voor zorgen niet zelf ontmaskerd  te worden. Heks Hortensia, die zorgt voor de dimensiescheuren waarlangs April naar Terr kan reizen, wordt ontvoerd door twee mannen. In een wervelende en spannende trip achtervolgt April hen. Heks Mike en Tom, de butler van Pat die ook wisselaar is en van gedaante kan veranderen, ondersteunen haar. Op Terr krijgen ze ook hulp van Sekhmet, de bijzondere godin met kattenkop.

Mel Hartman heeft een bijzonder boeiende wereld gecreëerd met Terr. Ze goochelt daarbij ongegeneerd met allerlei bekende en onbekende magische en buitenaardse wezens, goden en godinnen uit verschillende mythologieën, bekende mensen uit onze tijd en sprookjesfiguren. Deze mix, waar je misschien even aan moet wennen, maakt van de Dodenreeks een heel verfrissende serie verhalen.

April is een sympathiek personage. Ze heeft een missie en dat is indringers op afstand houden van Terr. Maar ondertussen worstelt ze ook om te voorkomen dat de man en vrouw met wie ze op aarde samenwoont hun relatie verbreken. Ze durft het nog steeds niet aan de waarheid over zichzelf te vertellen.

Als doden spreken bestaat uit bijna vijftig korte hoofdstukken. Ze lezen allemaal ontzettend vlot en makkelijk. Als je eenmaal vertrouwd bent met de setting van het verhaal, is het boek maar moeilijk aan de kant te leggen. Het verhaal is heel origineel en mede daarom zo interessant en verrassend. De cover van zowel Als doden spreken als het eerste deel Als doden dromen zijn mooi en opvallend. Het boek eindigt met een enorme cliffhanger die wel heel nieuwsgierig maakt naar het vervolg!

Recensie: Als doden spreken - Mel Hartman