Schitterend lichaam - Agustina Bazterrica RECENSIE

Recensie: Schitterend lichaam - Agustina Bazterrica

Alle dierlijke producten zijn door een virus onveilig geworden en dat heeft ertoe geleid dat er mensen worden gefokt om geslacht en opgegeten te worden. Marcos was dierenarts en is nu verantwoordelijk voor een groot vleesverwerkingsbedrijf. Hij probeert zo geruisloos mogelijk door het leven te gaan, maar de moeilijke relatie met zijn zus, de ziekte van zijn vader, de dood van zijn zoontje en het daaropvolgende vertrek van zijn vrouw, maken dat niet makkelijk. De situatie wordt nog ingewikkelder wanneer hij op een dag een levend wijfje krijgt aangeboden. 

Heftig. Dit woord komt nog niet in de buurt van het gevoel waarmee Schitterend lichaam de lezer achterlaat. Agustina Bazterrica zet de wereld zoals wij die kennen op zijn kop en laat je in verbijstering achter. Vervang in onze maatschappij de dieren in mensen en denk daarbij breder dan het slachthuis waar Marcos werkt. Denk aan fokprogramma's en jachtpartijen. Denk aan het compleet ongelijkwaardige systeem dat eruit voortvloeit waarbij sommige leden van het menselijke ras gegeten worden door andere. En denk dan vooral aan het feit dat het als normaal beschouwd wordt. Want dat is de beangstigende realiteit in Schitterend lichaam.  

Een realiteit waar je volledig in meegesleurd wordt door de uiterst zintuiglijke schrijfstijl van Bazterrica. De lezer proeft, ruikt, ziet en voelt alles. De beschrijvingen zijn zo goed doordacht en planten beelden in je hoofd die je moeilijk kwijtraakt en af en toe eigenlijk liever niet wil zien. Het voornaamste gevolg hiervan is dat het niet aan te raden is om te lezen tijdens het verorberen van een maaltijd of snack. Bazterrica schokt de lezer keer op keer, tot op een punt waarbij je denkt 'STOP'. Toch huist hierin ook de kracht van Schitterend lichaam. Je zal dit verhaal nooit meer vergeten, hoe onsmakelijk je het ook mag vinden. Het consistente van de stijl en het feit dat je het als lezer niet ervaart als 'sensatie-zoekend' zorgt er wel voor dat er ondanks het gruwelijke aspect ook een bepaalde rust uit de woorden straalt. Alles past bij elkaar en dat draagt ook weer bij aan de geloofwaardigheid.  

Bazterrica gebruikt in het verhaal een vogelperspectief van de consumptiemaatschappij zoals die er in haar boek uitziet. Je krijgt als lezer erg veel informatie te verwerken, maar daarnaast werkt ze ook naar een hoogtepunt toe rond het erg goed gekozen hoofdpersonage. Marcos is rustig, observeert alles heel gedetailleerd en springt op een intelligente manier om met de informatie die hij krijgt. Hij maakt niet altijd de 'juiste' keuzes, dat is waar, maar toch voel je een zekere band met hem als lezer. Jammer genoeg glijdt hij steeds verder af en verliest hij, waarschijnlijk door onverwerkt verdriet, een stukje grip op de realiteit. De lezer komt samen met Marcos in een neerwaartse spiraal terecht en je houdt je hart vast voor de afloop hiervan.  

Verschillende thema's komen aan bod, maar de focus ligt op het feit dat een groep medemensen onderschikt gemaakt wordt. Eigenlijk is dit een heel bekend fenomeen dat in de loop van de geschiedenis regelmatig voorbij is gekomen, denk maar aan de Joden in Wereldoorlog II. Bazterrica geeft er een heel onsmakelijke draai aan, maar het zorgt er wel voor dat je nadenkt over dit ethische vraagstuk. Het is niet altijd makkelijk om daarnaast ook de karakterontwikkelingen van Marcos en het verdriet dat hij met zich meedraagt de distilleren uit de tekst. Toch verwerkt Bazterrica ook familie en verlies in Schitterend lichaam en dat haalt wel af en toe de druk van de ketel.   

Schitterend lichaam is een gruwelijke roman die je door het beeldende taalgebruik en het heftige onderwerp niet snel zal vergeten.

Recensie: Schitterend lichaam - Agustina Bazterrica