Stemmen aan het front - Aimie K. Runyan RECENSIE

Recensie: Stemmen aan het front - Aimie K. Runyan

Inspanningen vrouwen aan het front schromelijk onderschat

In Stemmen aan het front accentueert Aimie K. Runyan de geringe waardering die vrouwen op schootsafstand van de loopgraven decennia lang decennia lang ondervonden. In dit geval aan centralisten die niet alleen met het (de)coderen van berichten een wezenlijke bijdrage aan oorlogsinspanning leverden, maar dat ook deden met veelvoudig gevaar voor lijf en leden.

In dit geval gaat het om een aantal Amerikaanse vrouwen  dat zich aanmeldt voor de inlichtingendienst van het Amerikaanse leger. Ze komen steeds dichter bij de oorlogshandeling aan het eind van de Eerste Wereldoorlog. Zekere Ruby komt onder hoogspanning te staan als ze haar opgelegde  huwelijk met iemand uit de eigen society kringen onder druk ziet komen als ze kennis maakt met een hospik waarvoor haar hart ontvlamt.

Het is dus wat je zou kunnen noemen een gevecht op twee fronten: dat van de fysieke handelingen en de onderwaardering  voor de vrouwen die erbij zijn betrokken en die tegen de gegoede stand met al haar vooringenomenheid.

Amor redigeert mee. Runyan schrijft hoe vrouwen tegen de oorlogshandelingen aan kijken, maar daarbij droomt ze wel wat weg van de realiteit. Een verpleger die in een streng bewaakt pand, waar iedereen over een woord kan struikelen, een pistool met munitie aan zijn geliefde overhandigt, drijft de spot met defensieve waarden. Een duik in de categorie onkundig.

Het is slechts een dissonant in een onderhoudend verhaal, waar jonge vrouwen de mouwen opstropen, zich niet laten afschepen door de gevestigde orde. Het genre dat Runyan zich heeft eigen gemaakt.

Vrouwelijk jaloersheid en voor elkaar opkomen als hartsvriendinnen zijn thema’s die volwaardig worden bediend. Stemmen aan het front is een prettig leesbare oorlogsroman die de sterkte van het zwakke geslacht onder moeilijke omstandigheden uitdraagt. Niet geschreven voor rouwdouwers in de vuurlinie, maar in het bijzonder voor vrouwen die er een lering uit kunnen trekken. Met een hoofdpersoon die de heersende mores een lesje leert. Aansprekende dialogen, vermengd met een stevige scheut humor. Status die het in liefdeszaken aflegt tegen ongewisheid in een tijdvak dat een breuklijn oplevert met volgzaamheid. De doorbraak van de durf om zelf de regie over je leven te voeren.

Pas in 1979 werden de inspanningen van centralisten in oorlogstijd naar waarde geschat. Helaas hebben slechts 28 van de 228 vrouwen die het Amerikaanse leger overzee dienden dit feit mogen meebeleven.

Recensie: Stemmen aan het front - Aimie K. Runyan