Wonder Wout 3 Het verdraaide viertal - Rob Vangansewinkel RECENSIE

Recensie: Wonder Wout 3 Het verdraaide viertal - Rob Vangansewinkel

Wonder Wout probeert met zijn superkrachten een vrachtwagenchauffeur te redden, en krijgt daarbij hulp van een andere superheld. Het blijkt dat Wout en zijn vrienden Quinten en Timo, de hulp ook goed kunnen gebruiken wanneer ze het opnemen tegen een slechterik met superkrachten. Zal het Verdraaide viertal, want zo noemen ze zichzelf, uit de klauwen van deze superschurk kunnen blijven? 

In dit derde avontuur van Wonder Wout, komt er een nieuw personage bij die ook superkrachten heeft, en net als Wout goed wil doen. Dit is een leuke impuls voor de reeks, want het zorgt voor een nieuwe dynamiek in de groep. Ook Timo krijgt in Het verdraaide viertal een grote rol toebedeeld. Hij wil illusionist worden en de illusies (nee, geen trucs) passen perfect in het kader van het gebruik van superkrachten. Wat is illusie en wat is echt? Rob Vangansewinkel triggert de verbeelding van de jonge lezers, maar af en toe voelt het alsof hij zich nog inhoudt. Terwijl er meer dan ruimte genoeg was geweest om nóg een stukje origineler en een stukje verder te gaan. Nu blijft het geheel wel aan de veilige, bekende kant, en dat maakt Het verdraaide viertal een beetje te flauw.  

Het verdraaide viertal gaat snel van de ene scène naar de andere en er is niet altijd genoeg tijd om alle gebeurtenissen te verwerken. Er ontbreekt als het ware wat verbindingslijm tussen alle onderdelen. Vangansewinkel wil heel veel vertellen en hij wil ook wat emoties in het verhaal verwerken, maar niet alles komt even goed uit de verf. De vriendschap tussen Wout, Quinten en Timo blijft als rode draad door het verhaal lopen, maar komt wel onder druk te staan op bepaalde momenten. Dat voel je als lezer wel, maar het wordt overschaduwd door alle spannende dingen die er gebeuren.  

Wonder Wout heeft als doelgroep de tien- tot twaalfjarigen. Dat past prima bij de fictieve wereld die Vangansewinkel heeft gecreëerd. Je hoeft ook de voorgaande delen niet gelezen te hebben om Het verdraaide viertal te kunnen volgen, maar het maakt het verhaal wel completer als je de personages al kent. De illustraties van Chris Vosters zijn paginagrote zwart-wit tekeningen die in de stijl van de cover zijn. Het zijn herkenbare tekeningen die veel dynamiek tonen en die het verhaal verduidelijken. Voor alle delen van de Wonder Wout-serie geldt, dat de kinderen wel vlot moeten kunnen lezen om zich door de boeken heen te slaan. Er staan geen al te moeilijke woorden in de tekst, maar een pagina is goed gevuld en de zinnen vragen wat leeservaring om het leuk te houden.  

Dit derde deel in de Wonder Wout-serie, Het verdraaide viertal, heeft in zijn geheel moeite om de lezer van begin tot eind geboeid te houden. Het verhaal bevat gaten (zowel letterlijk als figuurlijk want gaten spelen ook een rol in één van de superkrachten die aan bod komen) en lijkt niet altijd een goede samenhang te hebben. Langs de andere kant zitten er wel heel grappige scènes in, zoals die met Stuiterman, en zit er een hele mooie vriendschapsband in het boek. Het einde zorgt er wel voor dat je je als lezer afvraagt wat Rob Vangansewinkel gaat doen in een volgend boek rond Wonder Wout, want de ontwikkeling die het hoofdpersonage doormaakt is vrij verrassend.

Recensie: Wonder Wout 3 Het verdraaide viertal - Rob Vangansewinkel