Wachten op de wind - Oskar Kroon RECENSIE

Recensie: Wachten op de wind - Oskar Kroon

In Wachten op de wind brengt Wieke de zomer door bij haar opa op een eiland. Hij heeft een oude boot voor haar en in de zomermaanden herstellen ze de boot om deze zeewaardig te maken. Wieke sluit vriendschap met Rut, een meisje dat totaal anders is dan zij. Wieke heeft rode krullen en draagt opvallende kleren, Rut heeft lange, zwarte haren en kleedt zich in het zwart. Rut houdt van de stad en veel mensen om zich heen, terwijl Wieke zich aangetrokken voelt tot de zee en graag alleen is. Maar er is absoluut een klik tussen de twee meisjes. Ze zijn even oud en zijn allebei zoekende, naar wie ze zijn en naar wat ze willen in het leven. Dat is kenmerkend voor volwassen worden.

Wieke heeft een moeilijk jaar achter de rug. Haar ouders zijn gescheiden, haar vader heeft een nieuwe vriendin die hoogzwanger is en ze voelt zich nergens meer thuis, alleen bij haar opa op het eiland. Het liefst zou ze daar altijd blijven. Dit zijn allemaal dingen die je langzaam tijdens het lezen komt te weten. Het zijn puzzelstukjes die Kroon af en toe loslaat tegen het decor van de zomer op het eiland waarin Wieke, samen met opa, de boot opknapt.

Oskar Kroon heeft met Wachten op de wind een mooie en poëtische young adult roman geschreven. Het hoeft dan ook geen verbazing te wekken dat het boek de Augustprijs heeft gekregen, de belangrijkste literaire onderscheiding in Zweden. Het is niet een boek om even snel, snel te lezen, veel meer een verhaal om de tijd voor te nemen en tot je door te laten dringen. Pas als je het boek uit hebt en het geheel kunt overzien, dringt de symboliek van bijvoorbeeld de walvis die is gestrand of van de storm als de baby van Wiekes vader is geboren echt tot je door.

Ook zonder deze diepere lagen direct op te pikken is Wachten op de wind een mooi en teer verhaal over een meisje dat volwassen wordt. De cover van het boek is ook bijzonder, de tere kleuren en de subtiele afbeeldingen, zoals het meisje met rood haar op de rots, passen goed bij het verhaal. Het boek raakt je, in alle opzichten.

Wachten op de wind heeft een mooie boodschap, namelijk dat je niet alleen je problemen hoeft op te lossen, maar dat er altijd iemand is die je kan helpen. Dat kan iemand zijn van wie je het verwacht, zoals opa in dit boek, of iemand die je niet kent, Rut in dit geval. Rut houdt niet van de zee en wil eigenlijk niet helpen met de boot, maar het feit dat zij er is en dat Rut en Wieke gesprekken voeren, helpt Rut.

Woorden en recensies doen het boek tekort, Wachten op de wind is een boek dat iedereen moet lezen. Jongeren, vanaf de middelbare schoolleeftijd, maar ook voor volwassenen is dit een boek dat zeer de moeite waard is.

Recensie: Wachten op de wind - Oskar Kroon