Draco - Rani De Vadder RECENSIE

Recensie: Draco - Rani De Vadder

Wanneer de twaalfjarige Rowan met haar Zwarte Draak Gideon meedoet aan de Internationale Drakendagen, gebeurt er een verschrikkelijk ongeval. Rowan is na dit ongeval niet meer dezelfde en moet weer vertrouwen leren krijgen in zichzelf en de wereld om haar heen. Ze houdt iedereen op afstand, tot er op een dag uit onverwachte hoek toenadering komt. Zal deze vriendschap ook de toekomst van de Verenigde Drakenlanden kunnen redden? 

Rani De Vadder gebruikt één van de meest geliefde creaturen in de fantasy-wereld, de draken, om een uiterst emotioneel verhaal rond op te bouwen. Ze staan centraal in Draco en krijgen veel menselijke emoties mee, wat hen dezelfde uitwerking geeft als de humane personages. De communicatie tussen mensen en draken blijft daarbij een moeilijk punt. De Vadder legt de manier van communiceren wel uit en is consistent in het gebruik (ook met de cursief gedrukte tekst voor de draken), maar het voelt een fractie ongeloofwaardig. Dit in tegenstelling tot de rest van het verhaal, waar je je helemaal in kan verliezen.  

Het tempo ligt aardig hoog in Draco. De tijd verstrijkt af en toe razendsnel en dan vliegen de weken voorbij, om daarna weer gas terug te nemen en over te schakelen op een gedetailleerder verslag van een gebeurtenis. Dat is een vrij normale gang van zaken bij de meeste verhalen, maar hier valt het extra op. Het is niet storend, maar in het middenstuk kan het even verwarrend werken. Het hoge actiegehalte zorgt er wel voor dat er geen dode momenten voorkomen. Alles wat De Vadder vertelt, heeft waarde voor het verloop van het verhaal. De kracht zit hem er vooral in dat het geheel niet overhaast aanvoelt, maar dat er veel rustige kernmomenten in het boek aanwezig zijn. 

De doelgroep van Draco is de tien- tot twaalfjarige lezers en dat is te merken aan het taalgebruik. Een wat groter lettertype in combinatie met korte zinnen met een duidelijke structuur, geven de jeugd genoeg houvast om zich vlot door dit boek heen te werken. Toch heeft De Vadder er goed op gelet om het niet té makkelijk en smakelijk genoeg te maken voor de vlottere lezers.  Voor de oudere lezers zal het misschien te weinig uitdaging bieden en zijn er meer geschikte verhalen te vinden op de markt. Desondanks, mochten ouders willen meelezen met hun kinderen, wees erop voorbereid dat jullie ook erg ontroerd zullen raken!  

Rowan is een aantrekkelijk hoofdpersonage. De Vadder laat haar op een toegankelijke manier worstelen met haar problemen, maar zorgt er wel voor dat ze steeds moedig blijft overkomen. De draken zijn absoluut een meerwaarde voor het verhaal en ze worden op een goede manier ingezet. Het enige punt van aandacht is de uitwerking van de relatie van Rowan met haar familie. Alhoewel het idee achter het gedrag van Boris, de vader van Rowan, goed is, mist de uitwerking daarvan enige nuance. Daardoor wordt één en ander negatiever dan eigenlijk de vooropgezette bedoeling was.  

Al met al is Draco een echte aanrader. De cover nodigt uit en dat gevoel blijf je houden gedurende het hele boek. Je wil graag verder lezen. Je wil graag weten hoe het afloopt. Onderweg ontziet De Vadder niets of niemand en dat zorgt voor een stukje originaliteit en een paar verrassingen. Dit zit vooral in de eerste helft van het boek, naarmate het verhaal vordert wordt het wel een stuk voorspelbaarder. Maar op dat moment ben je al verkocht en verknocht. Draco is het eerste jeugdboek van Rani De Vadder, maar het is absoluut een smaakmaker en daardoor is het uitkijken naar wat de auteur vervolgens uit haar pen gaat toveren.

Recensie: Draco - Rani De Vadder