De verloren zoon - Gregg Hurwitz RECENSIE

Recensie: De verloren zoon - Gregg Hurwitz

The book of Henry werd in 2017 uitgeroepen tot een van de beste films van het jaar. Scenarioschrijver van dienst was Gregg Hurwitz. Meer naam maakt hij echter als top-thrillerauteur en dan vooral met de serie Orphan X. Hurwitz studeerde Engels en psychologie in Harvard en Oxford en specialiseerde zich in de tragedies van Shakespeare. Die invloed neemt hij duidelijk mee in zijn ontzettend spannende en ingenieus geconstrueerde thrillers. De verloren zoon is het zesde deel in de populaire Orphan X-serie, maar kan gerust als stand-alone gelezen worden.

Evan Smoak, moordmachine opgeleid in het Orphan X-programma, een officieel niet-bestaand trainingsprogramma van de Amerikaanse geheime dienst, gaat door het leven als Nowhere Man nadat hij de geheime dienst vaarwel zei. Hij helpt nu iedereen in nood, maar ook dit leventje raakt hij stilaan beu en hij wil een ‘normaal’ leven leiden. Een telefoontje van een vrouw die beweert zijn moeder te zijn, brengt daar verandering in. Ze vraagt hem Andrew Duran te beschermen die toevallig getuige was van een moord en nu door huurmoordenaars op de hielen wordt gezeten. Evan vraagt zich af waarom zijn moeder dit vraagt en wat de ware toedracht is. Al gauw komt hij tot de conclusie dat hij niet anders kan. Hij onderzoekt de zaak en komt in een kluwen van manipulatie en militaire intelligentie terecht waarbij hijzelf het mikpunt wordt van geduchte huurmoordenaars. Een spannende rollercoaster bol van actie en interpersoonlijke relaties zorgen voor een zeer sterk verhaal.

De verloren zoon is een topthriller en bevestigt de sterkte van de Orphan X-reeks. Gregg Hurwitz lijkt te groeien in de reeks, en zowel het personage van Evan als het plot wordt steeds sterker. In De verloren zoon ligt de nadruk op het familieaspect en komt de lezer heel wat te weten over de jeugd van Evan. Naarmate de reeks vordert zien we het hoofdpersonage ook meer en meer evolueren van emotieloze moordmachine tot een mens van vlees en bloed. Evan worstelt met zijn verleden en zijn gevoelens en dat zorgt ervoor dat de lezer zich meer kan inleven. Als scenarioschrijver schrijft Hurwitz ook zeer filmisch waardoor men zich alles perfect kan inbeelden.Toch overlaadt hij het geheel niet met details. Hij weet de perfecte balans te vinden. De spanning houdt hij wel de hele tijd aan, zowel in het voortschrijdende plot, als in de flashbacks die een inkijk bieden op de jeugd van Evan. Hurwitz integreert zoals steeds ook nieuwe technologieën in zijn boek. Ditmaal staat de vlug evoluerende markt van drones centraal. Hij getuigt van een zeer goede kennis van deze technische snufjes. Net zoals in het vorige boek  (De accountant) eindigt De verloren zoon met een zeer verrassend slot en een cliffhanger van jewelste. Hurwitz bewijst dat Orphan X nog niet is uitgemolken en wordt met elk deel sterker. De verloren zoon is ongetwijfeld al het beste boek in de reeks waarin hij alle ingrediënten tot een perfecte mix samenbrengt: sterk plot, empathisch vermogen, intrigerend hoofdpersonage en continue spanning.

Recensie: De verloren zoon - Gregg Hurwitz