De bedrogene - Kiera Cass RECENSIE

Recensie: De bedrogene - Kiera Cass

Nadat ze samen met haar nieuwe familie uit Coroa is gevlucht, probeert Hollis zich thuis te voelen in Isolte. Toch raakt ze ook daar al snel verzeild in een machtsspel om de troon en komt ze tegenover koning Quinten te staan. Ze heeft de steun van de Eastoffes en de Northcotts, maar Etan Northcott blijft daar een uitzondering op. De spanning tussen Hollis en Etan is om te snijden, maar ze zullen moeten samenwerken om hier samen met hun familie en vrienden ongeschonden uit te komen. Want een koning als tegenstander hebben is gevaarlijk... 

De bedrogene gaat verder waar De beminde eindigde. Kiera Cass heeft een korte samenvatting van het eerste deel toegevoegd voor het eigenlijke boek begint. Dat is een welkome opfrissing voor de lezers met een minder goed langetermijngeheugen. Ondanks deze korte toelichting duurt het wel enkele bladzijden voor alles op zijn plek valt en je weer helemaal in het verhaal zit. Gelukkig houdt Cass het eenvoudig en hoef je je wat dat betreft niet veel zorgen te maken. Je kan inhoudelijk heel makkelijk bijbenen.  

Eigenlijk geldt dat voor het hele verhaal en de gehele plot. Het is allemaal erg makkelijk. Té makkelijk en daardoor ontzettend voorspelbaar. Hollis en haar familieleden lijken weggelopen uit een Disney-sprookje waar één of twee slechteriken in aanwezig zijn en de rest van de personages zo lieftallig is dat ze er hol van worden. Nergens wordt het echt spannend en meer nog dan in het eerste boek liggen de keuzes die de personages maken er vingerdik bovenop. Ook de onnavolgbare snelheid waarmee de gebeurtenissen elkaar opvolgen zorgt voor een nare bijsmaak. Elke dag die voorbijgaat in De bedrogene gebeurt er iets wereldschokkends en dat is gewoonweg heel ongeloofwaardig. De personages hebben geen eigen mening lijkt het wel en kunnen direct tot actie worden aangezet, zonder enige doordachte planning of zelfs maar enige twijfel.  

Kiera Cass schrijft in een stijl die perfect aansluit bij de eenvoud van de plot. Dat maakt dat het geheel wel in balans is, maar dat maakt ook dat wel erg jeugdig aanvoelt op sommige momenten. Zeker omdat er af en toe ook moraliserende citaten neergepend staan, die erg belerend overkomen. Dan kom je weer terug bij het sprookjes-effect, maar ook altijd een moraal achter zit. De zinsbouw is rechttoe rechtaan, de woordkeuze is beperkt en zelfs de grapjes zijn niet origineel. Het voordeel daarvan is wel dat je De bedrogene in een avond makkelijk uitleest. 

Eigenlijk mag het geen verrassing zijn dat ook de personages geen diepgang hebben. Het wordt hierboven al aangestipt, ze lijken erg leeg door hun zoete karakter. De enige die daarop een uitzondering zou kunnen zijn, is Etan, maar ook bij dit personage komt er al snel een ommekeer waardoor hij zich assimileert bij de rest. Hollis is een combinatie van naïef, lief en intelligent. Toch voelt dat laatste erg geforceerd aan, alsof Cass het eringepropt heeft terwijl het helemaal niet meer paste. De invloed die zij lijkt te hebben over álle andere personages is onbegrijpelijk. Waar komt dat vandaan? Hoe heeft Hollis zichzelf bewezen dat ze zoveel vertrouwen krijgt van personages die haar weinig of niet kennen? 

Door de keuzes van Kiera Cass wekt De bedrogene nooit enige nieuwsgierigheid. Het lezen is vermakelijk, door het gemak waarmee je door het boek heen vliegt en door de romantiek die volop in de lucht hangt. Die romantiek is voorspelbaar, maar redt het verhaal nog enigszins. Je kan zo tenminste nog wat meesmachten met Hollis. De bedrogene is een romantische avonturenroman voor de jeugd, maar niet meer dan dat. De moraal, de snelle acties en de weinige diepgang passen slecht binnen het Young Adult genre, maar passen eerder bij een doelgroep van tien tot twaalfjarigen. Voor hen zou dit een geweldig boek zijn qua opbouw en dynamiek.  

Recensie: De bedrogene - Kiera Cass