Papyrus - Irene Vallejo RECENSIE

Recensie: Papyrus - Irene Vallejo

In Papyrus neemt Irene Vallejo je mee op ontdekkingstocht door de geschiedenis van het geschreven woord. In dit non-fictieve werk vertelt Irene Vallejo over hoe talen, het schrift en boeken ontstaan zijn en welke sleutelfiguren in de geschiedenis daarin een rol hebben gespeeld.  

De schrijfstijl van Irene Vallejo is betoverend mooi. Op een poëtische, rustige manier neemt ze je mee doorheen de geschiedenis en toont ze je de belangrijke punten bij het ontstaan van taal, van geschreven taal en uiteindelijk ook van boeken en bibliotheken. Doordat haar schrijfstijl poëtisch is, leest het niet altijd even vlot. Papyrus is geen boek waar je honderden pagina's achter elkaar van kan lezen, dat zou erg vermoeiend zijn! Dit boek is ideaal om op je nachtkastje te leggen en elke dag enkele pagina's van te lezen, zodat je met volle teugen (en in kleine beetjes) kan genieten van de mooie taal.  

In Papyrus is het belangrijkste onderwerp de geschiedenis. Zo gaat het bijvoorbeeld over de bibliotheek in Alexandrië, de oorlogvoering van Alexander de Grote (en zijn rol op het ontstaan van de bibliotheek), hoe taal en schrift is ontstaan.... De onderwerpen zijn erg divers. Daarnaast spreekt Irene Vallejo ook over het heden en verbindt ze het heden met het verleden. Heel wat hedendaagse schrijvers komen langs in het verhaal en worden op een creatieve manier aan het verhaal gekoppeld. Tot slot is er ook plaats voor enkele persoonlijke ervaringen van de auteur. Al die variatie zorgt ervoor dat de lezer van begin tot einde geboeid kan blijven.  

Iets dat helaas mist in Papyrus, is structuur. Natuurlijk is het boek wel opgedeeld in verschillende hoofdstukken, maar er valt geen chronologie of logica in de verschillende aangehaalde onderwerpen te bespeuren. De volgorde en de structuur van wat er verteld wordt, is willekeurig en komt recht uit de gedachten van de auteur. Daardoor merk je dat het onderwerp heel dicht bij de auteur staat en dat het recht uit haar hart komt, maar persoonlijk had ik dit onderwerp liever op een chronologische manier ontdekt. Ik vond het zelf heel verwarrend dat er veel tijdssprongen gemaakt werden, van ver in het verleden naar het heden en weer naar een ander moment in het verleden, waardoor ik de draad op verschillende momenten verloren was. 

Papyrus van Irene Vallejo is een prachtig geschreven non-fictieboek dat een erg interessant thema brengt. Het is zeer boeiend om te lezen, maar het gebrek aan structuur en de soms poëtische schrijfstijl zorgen ervoor dat het geen makkelijk boek is en dat het niet voor elke lezer weggelegd is.

Recensie: Papyrus - Irene Vallejo