Al het blauw - Peter Terrin RECENSIE

Recensie: Al het blauw - Peter Terrin

Al het blauw: meeslepende roman over een onmogelijke liefde

Je bent negentien jaar, strikt genomen volwassen, maar in hoeverre is dat correct als je verliefd wordt op een getrouwde vrouw van veertig? Heeft de hunkering naar het  seksuele voldoende tegenwicht van de ratio? In Al het blauw verwerkt Peter Terrin het in een coming of age-roman van hoog niveau. Twee mensen die voor een cesuur in hun leven staan en de gevolgen van hun stappen ergens in hun bewustzijn hebben, maar deze zo diep mogelijk wegstoppen.

Simon kan ongeremd de reikwijdte van zijn verhouding met Carla niet overzien. Ze is pas acht als haar vader wordt vermoord, raakt stuurloos in een nooddruftig milieu en wordt door een oudere man ingepalmd. Er is geen sprake van liefde, maar met haar achtergrond incasseert ze gelaten ook de klappen van de partner die al evenzeer met zichzelf overhoop ligt. En in die sfeer straalt de warmte van een tiener op haar af, die geen rem toelaat op onnadenkendheid.

Terrin pakt de lezer met meeslepende karaktertekeningen, pennenvruchten van uitzonderlijke klasse. Suggestief, integrerend  vol met gevoeligheden. Taalkunst die je beroert. Beschrijvend op een wijze die Terrin tot zijn specialiteit mag beschouwen. Paragrafen die je in eerste instantie als afleidend ervaart, maar die tot verdieping leiden. Er is meer blauw dan het water in het zwembad dat haakt aan het restaurant waar Carla de scepter zwaait en Simon haar lichaam biedt.

Liefde die een gat brandt in de rede en blind maakt voor gevolgen. Liefde die vriendschap van twee opgroeiende mannen neer sabelt maar ook weer niet de geborgenheid thuis kan uitwissen. Passie met zoveel diepgang dat de dramatiek die er achter schuilt extra reliëf krijgt. Volop ruimte voor verbeelding; je mag er uit concluderen wat je wilt. Het is aan de lezer om de accenten te leggen op wat hem/haar het meest raakt. Het heeft er alles van weg dat je zo’n verhaal alleen kunt schrijven als veel facetten ervan je eigen leven hebben geraakt, opgeladen met een groot invoelend vermogen.

Het werk van Terrin kenmerkt zich door een geheel eigen stijl:  grootse beschrijving van het kleinmenselijke. Waarachtig tot in details  Vanaf 1998 schreef hij twaalf boeken waarvan Post mortem werd onderscheiden met de AKO Literatuurprijs. Met De bewaker en Monte Carlo haalde hij de shortlist van de Libris Literatuur Prijs en Lucca werd genomineerd voor de ECI Literatuurprijs.

Recensie: Al het blauw - Peter Terrin