Het boek van verloren namen - Kristin Harmel RECENSIE

Recensie: Het boek van verloren namen - Kristin Harmel

Wanneer Eva in de New York Times een oproep ziet van een bibliotheek uit Berlijn, schrikt ze. Herinneringen komen naar boven, die ze ver had weggestopt. De bibliotheek doet zijn best om alle gevonden boeken van de tweede wereldoorlog terug te brengen naar de rechtmatige eigenaren. En op de foto in de oproep, staat een boek dat Eva maar al te goed kent. Het is 'Het boek van verloren namen'. In 1942 hielp Eva Joodse kinderen te ontsnappen aan de razzia's. Heeft ze de kracht om terug te keren naar het verleden en de onderzoekers van de bibliotheek te helpen om de code in het boek te ontcijferen? 

Kristin Harmel is een zeer grote schrijver in het genre van historische romans. Eerder schreef zij al meerdere romans, waarin met name de tijd van de tweede wereldoorlog centraal staat. Haar nieuwste verhaal, Het boek van verloren namen, gaat ook over deze tijd. Het is mooi dat Kristin Harmel altijd fictie schrijft, maar zich wel zeer goed verdiept in historische gebeurtenissen. Het is inderdaad echt gebeurd dat de Europese bibliotheken hun best doen om boeken terug te brengen naar de eigenaren. Sterker nog, dat doen ze nog steeds. Kristin Harmel gebruikt dit als de kern van haar verhaal en creëert het karakter Eva. Het is het begin van een ontroerend en zeer doordacht verhaal. 

Als lezer verdiepen we ons in twee versies van Eva. De Eva van nu, bibliothecaresse in Florida en al op gepensioneerde leeftijd, en de Eva van in de oorlogstijd. Het is een trucje wat veel historische romanschrijvers gebruiken en wat keer op keer goed werkt. Ook hier, in Het boek van verloren namen. Echter, het is wel jammer dat er niet wat vaker wordt gewisseld van tijd en het verhaal van de Eva van nu maar weinig aandacht krijgt. Deze delen krijgen eigenlijk te weinig ruimte en worden overschaduwd door de Eva van vroeger. 

De Eva van vroeger is een prachtig uitgewerkt personage van Kristin Harmel. Harmel schrijft met zoveel oog voor detail en emotie, dat je vrijwel meteen meeleeft met Eva. Het verhaal besteedt aandacht aan ieder aspect van de oorlog en voelt daarmee enorm volledig. Denk aan het vluchten, de kampen, het verzet, de honger en de armoede. Telkens weer komt Eva voor onmogelijke keuzes te staan; kies je in oorlogstijd voor het redden van jezelf, of zet je je in voor anderen? Wat ben je bereid om op te offeren?  

Aan het einde van het boek keert Kristin Harmel terug naar de Eva van nu, in een goede poging het boek op een mooie wijze af te sluiten. Het boek van verloren namen heeft zeker een prachtig einde, maar voldoet niet helemaal aan de verwachtingen. Kristin Harmel kiest ervoor om de romantische verhaallijn centraal te laten staan bij het einde, terwijl je als lezer misschien toch nog iets meer had willen lezen over de Joodse kinderen en hoe het verder gaat met het boek. Een paar gemiste kansen dus, maar desondanks is Het boek van verloren namen weer een fantastische historische roman van Kristin Harmel.

Recensie: Het boek van verloren namen - Kristin Harmel