Het heksenhotel - Anna van Praag RECENSIE

Recensie: Het heksenhotel - Anna van Praag

Laura heeft het moeilijk met de scheiding van haar ouders. Ze snapt niet waarom haar moeder zoveel afstand neemt en dat zorgt voor wrijving. Het maakt haar ook ontvankelijk voor de nieuwe indrukken die op haar afkomen wanneer ze met haar vader en zusje op reis gaat naar Ierland en in een hotel terechtkomt waar aan Wicca wordt gedaan. Dana, de eigenaresse, betovert zowel Laura als haar vader, maar is het wel allemaal zo onschuldig als het lijkt of zijn ze misschien wel in gevaar? 

Hekserij is een thema waar je als auteur alle kanten mee op kan. Anna van Praag brengt het naar onze moderne tijd en zorgt ervoor dat er een situatie ontstaat waarin het geloofwaardig wordt. Ook de aantrekking die Wicca uitoefent op de personages is aannemelijk. De auteur begrijpt dat veel mensen er afwerend tegenover staan, maar bij een emotionele disbalans zal er toch sneller een zaadje geplant kunnen worden waardoor iemand het wél aantrekkelijk vindt. En die emotionele disbalans is gecreëerd door de scheiding van Laura's ouders.  

Hoofdpersonage Laura worstelt met zichzelf. Op een leeftijd waar de puberteit in volle hevigheid begint toe te slaan, is ook haar gezin ontwricht en voelt ze zich eenzaam. Het is dus volkomen begrijpelijk dat ze de liefde en vriendschap die ze in het hotel ervaart, volledig omarmt. Daarmee stipt Het heksenhotel het gevaar aan, waar een jonge tiener zich ongemerkt in kan storten, door een verstoord inschattingsvermogen, door een drang naar liefde. In Het heksenhotel stort niet alleen Laura zich in dit nieuwe gezelschap, maar ook haar vader doet dat. Ook al gaat van Praag niet heel diep in op de emoties van de vader, op de achtergrond speelt het zeker een grote rol. Dat geldt trouwens ook voor Elvie, het jongere zusje van Laura. Jong als ze is, zet die de hakken stevig in het zand, en lijkt daarmee de stem van de rede te vormen binnen dit deel van het gezin.  

De wat weinige diepgang van de personages, en de leeftijd van het hoofdpersonage, geven al snel de indruk dat het boek bestemd is voor een wat jongere doelgroep dan aangegeven. Ook de schrijfstijl van van Praag bevestigt dat idee. Twaalf- en dertienjarigen zullen zich het meest aangesproken voelen en zich dus het best kunnen vermaken met Het heksenhotel. De korte zinnen en het belevende taalgebruik zal hen het verhaal in zuigen, waar het de wat oudere lezers eerder zal afstoten omdat het te jeugdig aanvoelt.  

Van Praag houdt het verhaal mysterieus en spannend door steeds wat meer informatie prijs te geven. Ze laat Laura op ontdekking gaan en daardoor zelf stap voor stap de waarheid ontdekken. Als lezer zou je soms wat sneller bepaalde informatie willen of werkt een bepaald element eerder verwarrend dan verhelderend, maar over het algemeen leest Het heksenhotel prettig. De sfeer die van Praag oproept in haar tekst, wordt nog benadrukt door de kleine tekens rond elk paginanummer en de symbolen bij de titel van elk hoofdstuk. Ook de cover spreekt de verbeelding aan en helpt bij de mindset die je nodig hebt om in dit verhaal te duiken.  

Het heksenhotel herbergt wat schoonheidsfoutjes in tempo en opbouw van het verhaal, en mist hier en daar wat diepgang, maar het is wel een makkelijk boek om doorheen te komen. Het zal jonge tieners aanspreken omdat het moderne leven gecombineerd wordt met een stukje mystiek uit het verleden en het daardoor eigenlijk heel herkenbaar blijft, maar ook prikkelt. De thema's verliefdheid en vriendschap verweven zich met familie en mysterie en dat zorgt gewoon voor een spannend verhaal met voldoende andere elementen. 

Recensie: Het heksenhotel - Anna van Praag