De appers 2: Fake - Emy Geyskens RECENSIE

Recensie: De appers 2: Fake - Emy Geyskens

Mila wil heel graag bij de populaire meiden uit haar klas horen. Daarom lost ze vuile klusjes op voor Ling, het populairste meisje uit haar klas. Een van die klusjes loopt niet helemaal zoals gepland en Mila komt erdoor in de problemen. Gelukkig stuurt Mila een berichtje naar de Appers, een club kinderen die anoniem opkomt voor diegene die gepest wordt. En de Appers schieten Mila te hulp. Hiervoor roepen zij de hulp in van de zombiekinderen die opgesloten zitten in de kerker van de school. Of is dat laatste in scène gezet?

Fake is het tweede deel in de serie van De Appers. Dit deel is heel goed zelfstandig te lezen. De Belgische schrijfster Emy Geyskens heeft een inspirerend boek geschreven tégen pesten en vóór vriendschap. Een boek dat kinderen de ogen zal openen, zowel pesters als degene die gepest worden. Een boek dus dat op iedere basisschool in de kast moet staan.

De setting die Emy Geyskens schetst in Fake zal voor veel kinderen herkenbaar zijn. Het pesten speelt zich vaak grotendeels op school af en heeft er vaak mee te maken dat men erbij wil horen.

‘Polak zag het allemaal gebeuren. Er werd dus wel degelijk nog gepest. Maar hoe vaak Mila ook werd weggestuurd, ze bleef telkens terugkomen. En dat begreep Polak niet. Mila wilde er zo graag bij horen. Maar hoe harder ze probeerde, hoe luider er met haar werd gelachen en hoe meer Ling en haar kliekje haar voor de gek hielden.’ (p.14)

De Appers, bestaand uit de vrienden Polak, Alena en Paulien, hebben als missie kinderen te helpen die worden gepest. Ze hoeven het nog niet ver van huis te zoeken, want het speelt zich af in hun eigen klas. Des te moeilijker is het voor hen om anoniem te blijven. Hun plan om Mila te helpen moet dan ook helemaal waterdicht zijn. Gelukkig krijgen ze hulp van de moeder van Paulien, al kunnen ze haar natuurlijk ook niet precies vertellen waar ze mee bezig zijn, Ling een lesje leren.

De schrijfstijl van Geyskens is prettig, makkelijk leesbaar door relatief korte zinnen. Wat betreft lay-out ziet het boek er speels uit. De tekst wordt afgewisseld door gekleurde illustraties die het verhaal ondersteunen. In de tekst wordt soms gebruik gemaakt van een ander lettertype of letters in kleur om wat te benadrukken. Een beetje zoals in de boeken van Geronimo Stilton, maar dan minder schreeuwerig en meer functioneel.  

De schrijfster van Fake is Vlaamse, dus er zitten in het boek wel wat typische Vlaamse taalgebruiken. Zoals bijvoorbeeld het woord sofa in plaats van bank. En ‘Ik wil dat je tegen morgen voor mij een mooi gedicht opzoekt.’

Fake sluit helemaal aan bij de actualiteit, want de Appers maken een TikTok-filmpje waarin ze hun app bekend maken bij het publiek. Ze zijn onherkenbaar in beeld door het dragen van maskers, maar in het verhaal wordt wel duidelijk dat dit een mooie manier is bij de jeugd om een boodschap snel gedeeld te krijgen.

Ook heeft Emy Geyskens goed het appgedrag van jongens weergegeven, met humor en een knipoog. Als de Appers in de groepsapp met elkaar communiceren, doet de enige jongen van het stel dit door vaak alleen een duimpje omhoog te geven. We mogen natuurlijk niet alle jongens over één kam scheren, maar over het algemeen zijn jongens van het kort en functioneel appen. Dat het boek een zwaar onderwerp heeft, wordt door dit soort subtiele humor een beetje luchtig gehouden.

Fake is een boek dat in iedere school aanwezig moet zijn. Het gaat over pesten en dat je hier altijd wat tegen kunt doen. De belangrijkste boodschap die Geyskens meegeeft, is dat je het pesten niet in je eentje hoeft te dragen en op te lossen.

Recensie: De appers 2: Fake - Emy Geyskens