Mirakel - Marita de Sterck RECENSIE

Recensie: Mirakel - Marita de Sterck

Nuri, studente, vluchting, trekt in bij Emiel, een oudere man met geheugenproblemen. Ruben heeft interesse in haar, zeker omdat er een mysterieuze sfeer om haar heen hangt. Emiel en Ruben gaan samen op bedevaart naar Scherpenheuvel waar Emiel zijn vrouw ontmoette. Waar zijn geheugen hem eerst in de steek liet duiken nu steeds meer herinneringen op. Ook Nuri kampt met haar verleden, en is op de vlucht. Met z'n drieën stevenen ze af op hun eigen pijn, en hopelijk op een mirakel.

Wat een bekend thema haalt Marita de Sterck aan in Mirakel. Een bekend thema voor haar werk in ieder geval. In veel van haar romans staat de relatie tussen grootouder en kleinkind centraal. Zo ook hier. Met 'slechts' 188 pagina's gaat ze feilloos in op de band tussen deze twee familieleden. Ze verlicht de zwaarte wat met een derde karakter in de vorm van Nuri, maar geeft haar vervolgens net zoveel diepgang als de andere twee. Later voegt de Sterck zelfs nog een vierde persoon toe. Lea, Emiels inmiddels overleden vrouw, en Rubens oma. Haar geknede wassen beeldjes spelen een sleutelrol in de uiteindelijke ontknoping van Mirakel.

Ontknoping heeft overigens nog nooit zo'n geladen betekenis gehad. De Sterck vlecht vier verhaallijnen vaardig samen. Tijdens het lezen zelf lijkt het alsof er steken missen, maar na de laatste pagina kun je een stap terugdoen, en je realiseert je wat voor prachtige roman de Sterck neer heeft gezet met Mirakel. Het voelt intiem, en nooit pijnloos, maar juist daarom zoveel zoeter.

Eigenlijk is 188 pagina's dan ook te kort. Ergens heb je het gevoel dat je teveel naar binnen kijkt bij deze mensen. Ze zijn vreemdelingen. Want wat weet je nu eigenlijk van ze? Niet genoeg om dit hartzeer met ze te ervaren, zoveel is zeker.

Hou er ook rekening mee dat Mirakel verrukkelijk Vlaams is. Als je niet bekend bent met de zangerige woorden van onze Zuiderburen, dan is het een goed idee om je telefoon met 'Google Translate' bij de hand te houden.

Al met al wordt hier met Mirakel een stilistisch sterke, en vooral poëtische roman neergezet die menig mens zal aanspreken. Is het niet om het thema van oud zeer, dan om hoe de Sterck ervoor kiest haar pagina's te vullen. To the point, maar nooit zonder warme rust en zachte stilte. Iets waar, volgens de Sterck, sterveling en afgestorvene meer baat bij heeft als hij in de buurt wil komen van wat hij niet uit z'n strot krijgt.

Recensie: Mirakel - Marita de Sterck