Ik ben de jachtluipaard - Paul Kunstermans  RECENSIE

Recensie: Ik ben de jachtluipaard - Paul Kunstermans 

Tessa's vader is een idealist. Hij wil de beschaving brengen in Congo Vrijstaat. Zijn familie is hierop tegen. Het gaat er in Congo namelijk heel anders aan toe dan wordt verteld in de kranten. Na een hevige brand verliest hij zijn vrouw en twee kinderen. Om de gebeurtenis achter te laten vertrekt hij met zijn zestienjarige dochter naar Congo. Al snel komen ze erachter dat het er heel anders aan toegaat in Congo dan er in eerste instantie wordt verteld. Tessa is gelijk op haar hoede. Na haar vaders dood trekt ze alleen de jungle in en moet daar overleven.  

Ik ben de jachtluipaard van Paul Kunstermans is een boek dat je gelijk grijpt. Het verhaal wordt vanuit Tessa neergezet. Op deze manier is het net of Tessa het verhaal aan jou vertelt, en dat maakt het nog bijzonderder een aangrijpender. De 16-jarige Tessa is namelijk een jong meisje in Vlaanderen, maar in Congo zien ze haar al als volwassenen. Dit maakte dat Tessa vooral ouder aanvoelde dan 16 op sommige punten. Haar ontwikkeling is er 1 die de andere kant opgaat dan normaal. Zij ontwikkelt zich naar onderen om het zo te zeggen. Door te lezen over de gebeurtenissen en in het nu. Merk je dat van de vrolijke 16-jarige weinig over is. Een aparte ontwikkeling die je niet vaak ziet maar die wel goed is neergezet.  

Als je kijkt naar andere personages in het boek zijn dit bij personages. Haar vader is iemand die heel erg gelooft in zijn Congo. Langzaamaan verandert het land hem ook en merk je dat de ontwikkeling die hij maakt steeds verder weg gaat staan van de beschaafde wereld. Fanta, is een Congolees meisje dat de cultuur echt beaamd. Zij wordt al gauw een vertrouweling van Tessa en neemt ook de rol van beschermer op haar. Ze is een fijn karakter tussen al het geweld.  

Paul Kunstermans is een schrijver die de gruwelijke details absoluut niet achterwege laat. De verkrachting, moord, uitputting en mishandeling, worden zo beschreven als dat ze ook zijn gebeurd. Dit is een schrijfstijl die heel krachtig is. Door daar het verhaal vanuit Tessa te laten vertellen maakt dit het extra krachtig. Het is namelijk een schrijfstijl die je pakt en je niet meer loslaat en op die manier blijf je doorlezen.  

Ik ben de jachtluipaard begint heel rustig. De inleiding bouwt echt naar het moment van de brand toe, en dus ook de beslissing om te gaan verhuizen. Hierdoor begrijp je de beweegredenen ook echt en snap je hoe de vader denkt. Als je bij de kern komt, wordt het tempo al snel opgevoerd. De spanning wordt opgebouwd en je weet wat er gaat komen. Er wordt wel echt heel goed toegewerkt naar de climax van het verhaal, waardoor het einde goed tot zijn recht komt.  

Als je nog even terugkijkt op het einde is ook dit een speciaal einde. Het is namelijk een open einde. Er is namelijk nooit echt bewijs geweest naar wat Tessa heeft gedaan naar dat ze in Antwerpen is aangekomen. Dit maakt Ik ben de jachtluipaard nog bijzonderder. Het is net dat extraatje dat ervoor zorgt dat je getriggerd raakt om hierna eens meer informatie op te zoeken.  

De conclusie is al snel getrokken dat Ik ben de jachtluipaard een boek is dat je tot denken zet. Maar er ook voor zorgt dat je actie onderneemt en meer wilt weten. Met een bijzondere schrijfstijl daar bovenop kan het niet anders dan 5 hartjes krijgen.

Recensie: Ik ben de jachtluipaard - Paul Kunstermans