Onderuniversum - Pen Stewart RECENSIE

Recensie: Onderuniversum - Pen Stewart

Pen Stewart's Onderuniversum is de nieuwe young adult roman van deze Belgische schrijfster en waarschijnlijk het eerste deel van een tweeluik of trilogie.  

De jonge Julian O'Mallaghan en zijn vriendin Kim Katera leven in een totaal verwoeste wereld van 2665. De wereld is een woestenij. Landen bestaan niet meer, alleen stadstaten, zoals Amsterdam en Distortia, die ook nog rivalen zijn van elkaar en vechten om macht en het weinige voedsel en water wat er nog is. Julian en Kim maken deel uit van het stadsleger van Amsterdam. Tijdens een avondpatrouille worden ze overvallen door een stofstorm en even later volgt er een vreemde uitbarsting. Een soort aardbeving en vulkaanuitbarsting tegelijk. In plaats van lava komt er een soort glas naar boven en verschijnen er hele rare transparante monsterlijke wezens, die mensen aanvallen. Meerdere uitbarstingen volgen later en als Kim gepakt wordt en verdwijnt, zet Julian alles op alles om haar terug te halen en uit te vinden wat er nu eigenlijk aan de hand is. 

Als je de samenvatting achterop het boek leest, lijkt het een super spannend verhaal, maar als je eenmaal begint in Onderuniversum, kom je er al gauw achter, dat Pen Stewart misschien wel teveel in het verhaal heeft willen proppen, waardoor het een vreemde warrige boel is geworden. Allereerst doet Pen Stewart niet aan inleiding, geen worldbuilding of uitleg daarover en geen opbouw van karakter voor de personages. Je wordt als lezer direct in het diepe gegooid en moet het door 'tussen de regels door te lezen' zelf maar uitvinden. Als ze dan ook nog genres door elkaar gaat mixen: young adult, science fiction, magische fantasie en paranormale toestanden, dan wordt het bijna niet meer te volgen. Je moet dus alles loslaten, stug doorlezen en trachten bij te blijven. 

Onderuniversum: de wereld is door klimaatveranderingen en misbruik van grondstoffen veranderd in een woestenij. De wereld is gesplitst in arm en rijk. Onderwereld mensen die letterlijk in krottenwijken in voormalige grachten in het stof wonen: de stofsleuvers. Ze zijn arm en verhongeren. Julian was ooit een van hen, maar hij heeft zich opgewerkt en behoort nu tot het leger en kan een beter leven lijden. Hij is ooit gevangen genomen door Distortia en heeft medische experimenten ondergaan. Zo is er geknoeid met zijn hersenen en heeft hij twee harten. Maar blijkbaar is hij ontsnapt en nu is het mooiste meisje uit zijn compagnie ook nog eens zijn vriendin. En blijkbaar zit Julian ook nog eens bij het verzet.  Interessante feiten en een boeiend verleden, waar een schrijfster een pakkend geheel van zou kunnen maken, maar geloof me, veel meer uitleg of achtergrond geeft Pen Stewart de lezer niet. 

Dit heeft helaas tot gevolg dat je het idee hebt dat je een deel twee uit een serie aan het lezen bent. In één regel de toestand van de wereld afschrijven aan klimaatverandering is lekker kort door de bocht en het gebruik van bekende namen als 'Amsterdam' helpt niet echt mee aan een beeldvorming van een verschrikkelijke onleefbare toekomstwereld, als je niet wat meer achtergrondinformatie krijgt. Onderwereld en Bovenwereld worden, op de stofsleuven na, niet echt goed beschreven en als er later ook nog een soort paranormale 'hel' bij komt, het Onderuniversum, dan ben je als lezer echt de weg kwijt. Een kant en klare romance, waar voor een lezer niets meer bij te verwachten is, de jongen heeft het meisje al, maar moet haar alleen nog even redden... Het laat mij achter met een gevoel, alsof ik werkelijk het hele begin van het verhaal gemist heb. 

Een wereld als die van Mad Max, zweefscooters, luchtschepen, kunstmatige intelligentie, cyborgs, medische experimenten, mind-controle, demonische monsters, verbinding van onderbewustzijn, het verweven van oude Vlaamse legendes zoals Ros Beiaard, Kludde en de Bokkenrijders, magie en paranormale elementen. Ik vind het allemaal iets teveel, waardoor het chaotisch is. 

Gezien het open einde, onderstreept in de epiloog, lijkt mij dat we nog een deel twee van Onder Universum kunnen verwachten. Ik kan helaas niet zeggen dat ik daar naar uitkijk. Ik kon er maar niet inkomen. Het verhaal van Onderuniversum heeft zeker potentie, maar het is in mijn optiek niet gelukt dit te verwezenlijken. Alleen vanwege de ambities van Pen Stewart geef ik Pen Stewart Onderuniversum nog 3 hartjes.

Recensie: Onderuniversum - Pen Stewart