Laag vliegen de helden - Paolo Bouman RECENSIE

Recensie: Laag vliegen de helden - Paolo Bouman

Reclamemaker, blogger, journalist en fotograaf Paolo Bouman nam zijn creatieve job als uitgangspunt voor zijn debuutroman Laag vliegen de helden. Daarin speelt commercialregisseur Luuk de hoofdrol. Na een ietwat bizar ‘ongeluk’ belandt hij in een rolstoel. De beperkingen op sociaal en creatief vlak die hiervan het gevolg zijn doen hem besluiten om op geheel eigen wijze uit het leven te stappen. Als grote filmliefhebber wil hij als een held een colt tegen zijn slapen zetten en de trekker overhalen. Als hij echter met veel branie een aantal hangjongeren aanpakt, geholpen door een toevallige voorbijganger, verandert plots zijn leven. Samen met die voorbijganger vormen ze een duo dat de misdaad gaat bestrijden: Chairman and Mr Bee. Wat volgt is een ietwat aparte vorm van misdaadbestrijding met een typisch Amerikaans happy end.

Deze debuutroman is veelbelovend. Bouman toont dat hij kan schrijven, maar er zit toch nog heel wat potentieel tot verbetering in Laag vliegen de helden. Het idee van de plot is zeker oké, maar er komen te veel ongeloofwaardige situaties in voor om je als lezer goed te kunnen inleven. De personages zijn mooi uitgewerkt, maar ook daar blijft de geloofwaardigheid een beetje op de achtergrond. De emoties worden niet fijn uitgewerkt en raken de lezer niet, daardoor blijft hij wat op zijn honger. Op de achterflap staat vermeld ‘Intouchables’ meets ‘Pulp Fiction’ en dat zegt het zowat. De rolstoelpatiënt van Natache en Toledano komt in situaties terecht die zo uit het brein van Tarantino zijn ontsproten. Humor is zeer zeker rijkelijk aanwezig en iets doet vermoeden dat Bouman zelf ook een grote Tarantino-fan is. Het idee om een mindervalide in een rolstoel op te voeren als hoofdpersonage is natuurlijk ook niet origineel, maar hij komt er wel mee weg. Waar de auteur de grootste winst kan maken is in de spanningsboog. De vele zijsprongen zorgen ervoor dat de spanning telkens wegebt en dat de aandacht van de lezer verslapt. De schrijfstijl is soms wat houterig en stroef, dan weer vlot en vloeiend. Ook daar moet Bouman trachten een constante in te steken. Laag vliegen de helden is een verdienstelijke poging om een apart boek te schrijven vol humor en emotie, maar de verhoudingen kloppen nog niet helemaal en er is zeker nog wat schaafwerk nodig aan de stijl. Bouman weet als copywriter en reclamemaker als geen ander wat de kracht van het woord is, maar moet nog leren dat er een verschil is tussen slogantaal en romantaal. Als hij de vloeiende beweging die zeker af en toe aanwezig is, een heel boek weet aan te houden, kan er een mooie tweede roman aankomen.

Recensie: Laag vliegen de helden - Paolo Bouman