X manieren om te sterven - Stefan Ahnhem RECENSIE

Recensie: X manieren om te sterven - Stefan Ahnhem

Stefan Ahnhem maakte eerst naam als scenarist. Al sinds de jaren ’90 schrijft hij mee aan scenario’s voor films en tv-series, waarvan Wallander ongetwijfeld de bekendste is. In 2014 debuteerde hij als thrillerschrijver met het onmiddellijk fel gesmaakte Zonder gezicht, een eerste boek met rechercheur Fabian Risk in de hoofdrol. Daarna volgden nog twee delen rond dit personage. Vorig jaar breidde Ahnhem zijn aandacht uit naar alle leden van het onderzoeksteam van Fabian Risk. In Motief X werd de jacht ingezet op een moordenaar die blijkbaar geen motief had. X manieren om te sterven is het vervolg op dit boek. In Motief X werden een paar verhaallijnen afgesloten, maar bleven enkele onbeantwoord. Ahnhem neemt nu de draad weer op. Op zich kan je de twee boeken apart lezen omdat hij zijn nieuwe boek met een samenvattende inleiding begint, maar om alle finesses te snappen is het toch aangeraden ook het eerste deel te lezen.

In en rond Helsingborg is nog steeds een seriemoordenaar aan het werk, maar hij lijkt geen motief of vaste methode te hebben. Daarom is het moeilijk voor het onderzoeksteam om te weten hoe en wanneer hij opnieuw zal toeslaan. Fabian Risk heeft het moeilijk. Zijn zoon Theodor wordt aangehouden als verdachte van een moordzaak, de spanningen met zijn vrouw na haar buitenechtelijke affaire lopen op en op het werk is hij nog zeer aangegrepen door de vermeende zelfmoord van collega Elvin. Risk bijt zich ook hierin vast en is ervan overtuigd dat Elvin vermoord is door hun collega Ingvar Mollander. De spanningen in het politiebureau lopen ook op omdat elk lid van het team nog worstelt met persoonlijke problemen. Toch lopen de vele verhaallijnen mooi in elkaar over en eindigt dit tweeluik met een weergaloze eindscène in Tivolipark in Kopenhagen.

Ahnhem heeft een patent op complexe verhaallijnen, subplots en veel personages. Dat komt in het begin soms verwarrend en chaotisch over, maar wie zijn hoofd erbij houdt, wordt getrakteerd op een ingenieus verhaal boordevol spanning. Ook de schrijfstijl van Ahnhem draagt daartoe bij: zeer direct, sober, maar ook donker. De auteur schuwt de rauwe realiteit niet en schotelt de lezer soms schokkende scènes voor. Dat maakt het geheel ook zo geloofwaardig. De helden en anti-helden van het verhaal zijn mensen van vlees en bloed, met hun sterke punten en hun tekortkomingen. De lezer kan zich makkelijk inleven in de personages. Een belangrijk personage uit Motief X krijgt nu maar een bijrolletje, maar is wel de hele tijd onderhuids aanwezig. Op het einde van het boek duikt ze weer op en baant ze de weg voor het volgende verhaal. Ook dat is het handelsmerk van Ahnhem. In al zijn werken zitten al verwijzingen naar een volgend boek. Ahnhem is sterk op weg om één van de grootmeesters van de donkere Scandinavische thriller te worden. Het is nu al reikhalzend uitkijken naar meer!

Recensie: X manieren om te sterven - Stefan Ahnhem