Verwilderd - Richard Powers RECENSIE

Recensie: Verwilderd - Richard Powers

Vader en zoon Theo en Robin Byrne zijn op elkaar aangewezen na de dood van Theo's vrouw, Aly. Robin is anders dan andere kinderen van zijn leeftijd en Theo ontfermt zich over hem met alle liefde die hij hem als vader kan geven. Terwijl hij zicht buigt over de zoektocht naar leven in het universum buiten onze wereld om heeft Robin slechts één doel voor ogen: de natuur van deze aarde van de ondergang redden. Het is hetzelfde doel dat zijn moeder had voordat ze overleed. Een incident zorgt er echter voor dat Robin bijna van school gestuurd wordt, en Theo gaat over tot wat meer experimentele neurofeedbacktherapie. Tussen dit alles door probeert hij nog steeds de droom van zijn zoon in leven te houden, misschien tegen beter weten in.

Het is even wachten geweest op de nieuwe roman van Richard Powers. In 2018 verscheen zijn laatste werk Tot in de Hemel, nu opgevolgd door Verwilderd. Dat dit wederom een krachtig verhaal is wordt meteen duidelijk. We volgen het verhaal van Robin, een negenjarige jongen die kampt met zijn mentale gezondheid en het verlies van zijn moeder. Dit doen we vanuit het perspectief van zijn vader Theo, die niets liever wil dan dat het goed met hem gaat.

In de eerste helft leren we vader en zoon kennen van dichtbij. Hun relatie, de mooie en minder mooie dingen, alles komt voorbij. Theo lijkt engelengeduld te hebben met zijn zoon en verteld hem verhalen over de planeten waar hij onderzoek naar doet. Deze paar honderd pagina's zijn wat lastiger om door te komen. De vaart zit er nog niet goed in.

Dit verandert in de tweede helft, waar Theo in contact komt met een oude vriend van Aly, zijn overleden vrouw. Hij gelooft dat hij Robin kan helpen door zijn brein bijna te resetten met de neurologische patronen van zijn moeder, die als proefpersoon voor deze therapie diende.

Hier voert Powers de spanning wat op, want als lezer begrijp je meteen dat dit wel eens voor problemen kan zorgen.

Powers kent zijn publiek met Verwilderd, en schroomt niet om wat dieper in bepaalde wetenschappelijke processen te duiken. Toch kan dit nieuwe lezers misschien afschrikken. Niet alles wordt uitgelegd, en Google is je beste vriend tijdens sommige passages.
Ook Theo is niet zo uitbundig uitgewerkt als je had verwacht van een roman als Verwilderd. Wellicht wil Powers dat we onszelf in deze, soms wanhopige, vader herkennen? Keuzes die gemaakt worden zijn niet altijd te rechtvaardigen vanuit het perspectief dat je krijgt.

Toch is Verwilderd geen misser. Het is geen emotioneel meesterwerk, maar laat wel een kant van Powers talent zien die iets kwetsbaarder is. Uiteindelijk draait alles om verbinding, en willen we onze dierbaren bij ons houden. Keuzes die we daarvoor maken hoeven niet altijd logisch te zijn, als we maar heilig geloven dat het de juiste is. Dat is waar Verwilderd ons de spiegel voorhoudt.

Recensie: Verwilderd - Richard Powers