Amalia - Claudia de Breij RECENSIE

Recensie: Amalia - Claudia de Breij

Ter ere van de achttiende verjaardag van Amalia heeft Claudia de Breij onze kroonprinses geïnterviewd en daar is dit boek, Amalia, uit voortgekomen. Een traditie die is ingezet bij haar oma Beatrix door Hella Haasse en daarna bij haar vader door Renate Rubinstein. Een boek om onze toekomstige koningin aan het grote publiek voor te stellen. Een boek dat voor het volk een tipje van de sluier oplicht over het meisje achter de kroonprinses. 

Claudia de Breij is naast schrijfster ook theatermaker en ze maakt muziek. Natuurlijk was ze vereerd toen de Rijksvoorlichtingsdienst haar dé vraag stelde, of ze dit boek wilde schrijven. De komische toon van De Breij wordt gelijk aan het begin van Amalia duidelijk. Dat ze zogenaamd even na moest denken over het antwoord op deze vraag. Voor de vorm dan.

Natuurlijk zei ik ja.

Voor de vorm pas na een week, maar ik had tijdens dat eerste telefoontje per ongelijk al geroepen: ‘Ik doe dan even een paar dagen hard to get voor het idee, maar ik weet eigenlijk al zeker dat ik dit wil, hoor.’ (p.6)

Hiermee geeft De Breij gelijk een prettig soort luchtigheid aan dit boek over Amalia, wat ervoor zorgt dat je het in no-time hebt uitgelezen. De schrijfstijl is vlot en het boek is niet al te dik.

Prinses Amalia heeft Claudia de Breij meegenomen naar voor haar belangrijke plekken. Zo maken ze een tour langs de Koninklijke stallen, het strand en de middelbare school. Claudia en Amalia hebben gekletst over van alles en nog wat. Over natuurlijk haar aanstaande rol als koningin, maar ook over zingen voor jezelf, de lekkerste cocktails maken, over paardrijden en hoe dat helpt om je hoofd even lekker helemaal leeg te maken. Echt spannende geheimen worden er niet weergegeven, maar de lezer krijgt zeker wel een beter beeld van Amalia. Het laat zien wie het meisje Amalia op dit moment is, gezien en beschreven door de ogen van Claudia de Breij. Er staat ook beeldmateriaal in het boek uit het privéarchief van de prinses. Bij het e-book zijn deze foto’s helaas wat onduidelijk, maar het is een leuke toevoeging aan het boek.

Amalia heeft in gesprek met De Breij laten merken dat ze beseft welke zware taak er straks op haar schouders rust. Amalia kan hier heel verstandig en volwassen over praten. Ze heeft een grote mate van plichtsbesef. Toch is ze gelukkig ook die bijna achttienjarige die eruit flapt: ‘Nou ja, fokkit.’ Hiermee laat De Breij zien dat Amalia ook maar gewoon een mens is. Een mens die al heeft moeten dealen met het verlies van een oom en een tante die te vroeg zijn gestorven. Ook daar praat Amalia openlijk over tegen De Breij.

Het boek Amalia is opgedeeld in korte hoofdstukken. De Breij heeft een luchtige manier van schrijven, wat ervoor zorgt dat het gemakkelijk leest. Ze heeft goede en leuke vragen gesteld aan Amalia. En Amalia op haar beurt is geen vraag uit de weg gegaan en heeft overal uitgebreid op geantwoord. Koningsgezind of niet, na het lezen van dit boek heb je Amalia in je hart gesloten.

Recensie: Amalia - Claudia de Breij