De lijst van de rechter - John Grisham RECENSIE

Recensie: De lijst van de rechter - John Grisham

Het saaie leventje van Lacy Stoltz raakt in opschudding als een anonieme beller haar benadert om een grote misdaad te melden. Maar Lucy is als onderzoeker/advocaat bij het ondergeschoven kindje Board of Judicial Conduct, een organisatie dat klachten over rechters onderzoekt, helemaal niet uitgerust voor een rechter – een strafrechter nota bene – die ervan wordt beschuldigd in ruim twintig jaar tijd een hele reeks moorden te hebben gepleegd. Maar vermoedens zijn niet genoeg. Al is het motief en de modus operandi nog zo duidelijk, zal het Lacy samen met haar anonieme beller lukken genoeg belastend materiaal te vinden voor een aanklacht?

John Grisham heeft vele thrillers (met een juridisch tintje) op zijn naam staan. De lijst van de rechter is zijn nieuwste. De verhaallijn is uniek, spannend en nodigt de lezer direct uit tot lezen. Wat als een gerenommeerd (straf)rechter eigenlijk al twintig jaar mensen vermoord? Vanwege zijn uitstekende kennis over ICT, forensisch onderzoek en bewijsverzameling weet hij uit het zicht van de politie te blijven.

Toch is er al iemand net zo geduldig als hij, anonieme beller Jeri is hem namelijk al jaren op het spoor. Ze meldt zich bij Lacy voor hulp, maar Lacy geeft in eerste instantie geen thuis. Het "gedoe" tussen Lacy en Jeri voordat ze daadwerkelijk achter deze rechter aan gaan zorgt voor een traag begin. En eerlijk gezegd, na die lange opstartperiode komt de lezer nooit meer helemaal lekker in het verhaal. Misschien dat de achterflap te hoge verwachtingen heeft geschept. 

Als je vaker boeken leest van John Grisham ken je Lacy Stoltz misschien nog wel van een van zijn eerdere thrillers: De Klokkenluider. Voor de lezers die Lacy nog niet kende, geeft John Grisham een korte, maar treffende introductie inclusief achtergrondkennis. Toch lijken deze verwijzingen naar De Klokkenluider doelloos. Hoewel het verweven van verhaallijnen kan bijdragen aan de kwaliteit van een boek, hebben de verwijzingen van John Grisham in De lijst van de rechter geen doel en lijkt het alleen extra opvulling die de snelheid uit het verhaal haalt.

Behalve het opbouwen van spanning, wat tijdens het laatste deel van het verhaal pas echt slaagt, probeert John Grisham in De lijst van de rechter ook stil te staan bij de relaties van de personages. Toch lukt het niet helemaal. Op het ene moment ergert Lacy zich kapot aan Jeri, de volgende keer vallen ze elkaar huilend in de armen. Ook het liefdesleven van Lacy wordt besproken, maar het mist de opbouw/climax die de karakterontwikkeling beschrijft die wel wordt beoogd.

Vanwege wisselende stemmingen en een beetje dwangmatig karakter is het lastig sympathie te krijgen voor de hoofdpersonages van De lijst van de rechter. Bovendien zorgen de wisselende stemmingen voor verwarring bij de lezer, je weet nooit in welke 'mood' Jeri of Lacy nu weer is. Ook laat John Grisham kansen liggen als het gaat om de andere personages. Na een uitgebreide introductie blijven Sadelle en Darren steken halverwege het verhaal.

Vanwege de gekozen wending krijgt de lezer nooit alle informatie. Het einde is daarom een beetje teleurstellend. Deze anticlimax zorgt ervoor dat het verhaaltempo in de laatste hoofstukken erg wordt gedrukt en de spanning wegvloeit.

Kortom, De lijst van de rechter heeft een geweldige verhaallijn. Toch laat John Grisham bij de uitwerking wat puntjes liggen. Hierdoor verliest het verhaal snelheid, komen de personages niet uit de verf en blijft de poging tot het beschrijven van karakterontwikkeling bij een poging. Desondanks is De lijst van de rechter voor fans van light thrillers een leuk boek om mee op de bank te duiken. 

Recensie: De lijst van de rechter - John Grisham